Deze maand elke dag ongeveer drie blogjes

Elke dag loop ik door de tuin en dan kijk ik vol bewondering naar de bladeren van de varen die zich ontrollen. Een klein groen-momentje op de dag.
Elke dag kijken mensen op mijn blog en vragen zich af wat ik die dag heb afgemaakt, meegemaakt of wat ik nu weer heb verzonnen om over te schrijven. Een klein lees-momentje op de dag.

Deze maand april schreef ik meer dan anders. Voor het eerst in mijn blog-geschiedenis publiceerde ik 100 blogjes! Over elk blogje is nagedacht. Over hoe ik de foto wilde maken of welke foto’s ik wilde combineren. Over wat ik wil schrijven en hoe ik dat formuleer. Vandaag en gister kreeg ik twee keer te horen dat mijn blogjes wel een groter leesplubliek verdienen, omdat ik elke keer weet in te spelen op de actualiteit en dat koppel aan handwerk. Ik zou het heel leuk vinden als mijn blogjes door meer mensen gelezen zouden worden. Ik heb wel eens geschreven dat ik koos voor ‘organic growth’, wat inhoudt dat ik op de langzame manier een vast lezerspubliek opbouw. Deze lezers komen dan als het ware ‘vanzelf’ op mijn blog terecht en als ze het leuk vinden, dan blijven ze terugkeren.

Maar ik zou het natuurlijk ook leuk vinden als er eens wat links naar mij zouden komen van wat grotere sociale media, maar tot op heden heeft nog niemand dat gedaan. Wat ik ook wel jammer vind.

M’n motivatie om toch door te gaan (dan maar met een minder groot lezerspubliek) haal ik uit de voldoening die het me zèlf geeft om dit te doen, èn uit de aardige reacties die ik af en toe spontaan krijg. In deze corona-tijd weet ik dat ik veel mensen hiermee elke dag een plezier doe, en dat vind ik ook fijn om te weten. Dan denk ik: daar zijn ook mensen bij die géén tuintje hebben om even doorheen te lopen…. Voor wie het nog moeilijker is om elke dag binnen te zijn. En dan is mijn kleine bijdrage om dit ‘samen te doen’ dat ik elke dag wat te lezen aanbied.

Al die honderd blogjes van deze maand zijn geschreven met zeer luid schreeuwende buurkinderen op de achtergrond, een thuiswerkende man in de kamer (wiens werk voornamelijk bestaat uit het voeren van telefoongesprekken). Soms was de concentratie lastig te vinden, maar ik vond het tòch fijn om te doen.
En nu vind ik 100 blogjes in een maand ook best wel veel eigenlijk…