Didaktiek van het handwerken

Drie boekjes ik leer breien

Duizenden vrouwen hebben minder prettige herinneringen aan vroegere handwerklessen en nadat zij hun kindertijd achter zich lieten, lieten zij ook voorgoed de breipennen achter zich. Met afkeer denken ze terug aan die gespannen uren in een benauwd lokaal waar een strenge juf hun moeizame breiwerkje zonder pardon weer uithaalde. Dat moest over, en het arme kind zag het vaak niet meer zitten.
En duizenden van ons hebben of hadden moeders of oma’s die op die Pagina uit boekje ik leer breienwijze hebben les gehad. Niet bevorderlijk voor hoe die moeders later hun eigen kinderen bemoedigden of ontmoedigden om met handwerk bezig te zijn.

Duizenden vrouwen hebben gelukkig ook hele goede herinneringen aan het handwerkonderwijs op de lagere school, en gelukkig mag ik zelf tot deze laatste groep behoren: met veel plezier kijk ik terug op mijn eerste kennismaking met naald en draad.

En ik bofte ook nog op een andere manier: ik had een tante die handwerklerares was. Af en toe stimuleerde ze me even als ze bij ons op bezoek was. Ze was in de zestiger jaren ook examinatrice voor het handwerken en in die hoedanigheid was ze dus veel betrokken bij alles wat met handwerk te maken heeft. In 1967 schreef zij een “Didaktiek voor het handwerken” en na haar overlijden Pagina uit boekje ik leer breien(al langer geleden) vond ik die. Geboeid las ik hem door. Ik las er in dat ze beslist wel vond dat de oude technieken bewaard en onderwezen moesten blijven, maar het kon allemaal best wel wat ‘kindvriendelijker’. Het hoefde ècht niet meer zo met de ijzeren lineaal zoals in de jaren daarvoor. (Met deze ‘Didaktiek voor het handwerkonderwijs op de basisschool’ wil ik nog wel eens wat doen!)

Ik vond nog meer tussen de handwerkboeken van m’n tante: drie boekjes “Ik leer breien”. Leuke en vooral ‘kindvriendelijke’ boekjes die in de zestiger jaren volop werden gedrukt. Ze zijn heel aantrekkelijk en gezellig geschreven. Het zijn kleine verhaaltjes, waarbij een kind vanzelf binnen de handwerkwereld wordt ‘getrokken’ en het natuurlijke verlangen van een kind om het zelf te proberen wordt aangewakkerd.

Afgelopen weekend had ik een give-away, waarbij ik twee van deze Ik-leer-breien-boekjes onder de aandacht bracht. Ik kreeg er een paar hele leuke reacties op die voor mij precies een bevestiging waren dat er wel weer vraag is naar dit soort boekjes. Als we maar weten dat ze bestaan! Ja, ze bestaan, en ze verdienen een eigentijdse herdruk (vind ik).

Maar daar ga ik me nu niet ‘druk’ om maken: ik ga m’n give-away afronden! Ik ga degenen die reageerden terugmailen en de ik-leer-breien-boekjes opsturen. Ik kreeg ook een reactie van iemand die schreef: “het boekje hoef ik niet, want ik kan al breien”. Tuurlijk! En voor anderen die er ook zo over denken: er komt later nog een give away….

2 gedachten over “Didaktiek van het handwerken”

  1. Hoi Margriet, de voorkant van dat boekje links zit nog goed in mijn geheugen! Mijn minder leuke ervaringen met de handwerklessen van vroeger hebben mij gelukkig niet weerhouden om er nu dag in dag uit mee bezig te zijn! En ja, ook ik kan breien ;), ik heb net een klein overslag-vestje voor kleindochter af, zo komen alle restjes wol ook weer op… (en koop ik toch ook weer nieuwe…)
    Groeten van Digna

    1. Hoi Digna, dat is ook weer zo herkenbaar, wat je schrijft: Oude restjes opmaken (en de voldoening als het precies uitkomt), en toch óók weer nieuwe wol kopen!
      Er is dus bij jou ook al héél veel ‘breiplezier’ gevolgd na dat eerste boekje!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.