In Markelo staat een klein boerderijtje waarin een museum is gevestigd: Eungs Schöppe. Via het naastgelegen kleine boerderijtje waarin de VVV is gevestigd is het te bezoeken, maar als je op donderdagmiddag komt dan kun je rechtstreeks naar binnen en zijn er ook een paar vrouwen in klederdracht die van alles weten te vertellen over wat er allemaal te zien is. En te doen! Want op donderdagmiddag zijn er in de zomer demonstraties van het oprollen van linnen (dat heet dook roll’n). Wij boften dus op onze donderdagmiddag dat we daar waren.
Vroeger was het linnen het belangrijkste materiaal waarvan alles moest worden gemaakt: hemden, schorten, lakens, slopen. Vlas werd op het land wat bij een boerderij hoorde zelf verbouwd. Na de oogst werd het gehekeld, gesponnen en daarna op kleine huis-weefgetouwen geweven. Dat hele proces is op een film in het museum te zien. Maar er zijn ook wel websites te vinden waarop je foto’s kunt zien over hoe dat vroeger ging, zoals de pagina “Van Vlas tot Linnen.”
Een bruid bracht vroeger een grote voorraad linnengoed mee als ze ging trouwen. Daar had ze in haar jeugd al hard aan gewerkt. Een paar weken voor het huwelijk werd alles onder belangstelling in het kabinet gelegd en dat was haar trots. Hierin lagen de hemden en het beddengoed en meters opgerold linnen. Daar kon ze mee pronken bij de kiekevisite, maar het was vooral om op de toekomst voorbereid te zijn. De lange lappen (tussen de 10 en 20 meter lang en altijd even breed) waren in zessen gevouwen en kunstig opgerold. Deze vaardigheid werd van moeder op dochter doorgegeven en nu zijn er nog een aantal vrouwen die het kunnen. Ze geven in Markelo demonstraties en gebruiken daarvoor linnen wat ze aangereikt krijgen. Tegen betaling van een klein bedrag kun je daar je linnen laten oprollen (maar er is wel een wachtlijst). Er zijn nog steeds oude boerderijen waar zulke rollen liggen en die liggen er soms al veertig jaar. Dan kun je het linnen na al die jaren gewoon wassen en opnieuw laten oprollen.
Museum-bezoek mag op donderdagmiddag op een paar stoelen naar deze demonstratie kijken en dat was erg leuk om te doen. Bij het afscheid zeiden de vrouwen: “Zeggen jullie het voort?” Dat doe ik bij deze graag! Markelo ligt in Overijssel, een eindje achter Deventer.
Het museum heeft een prachtig wortelnoten kabinet waarin goed te zien is hoe het linnengoed werd bewaard. Een foto hiervan vind je o.a. hier. Verder heeft het een fraaie collectie letterdoeken en merklappen en stoplappen. Op de foto zie je daar een paar van hangen maar er was nog veel meer moois. Daar kom ik later nog op terug. Nu vooral aandacht voor het opgerolde linnen: dit was het resultaat van de demonstratie die we mochten bijwonen:
Zelf heb ik ook een paar oude rollen linnen en daar kom ik graag nog op terug.