Dookrollen in de Linnenkast

Vroeger was de linnenkast één van de belangrijkste plekken in huis. Het was de trots van elke huisvrouw en de kast stond op een ereplek. Het linnengoed lag op keurige stapels en was gemaakt van het mooiste linnen, met de hand gemaakt en voorzien van geborduurde naamletters. In deze kast lagen ook de rollen linnen, die werden bewaard om later nieuwe hemden of lakens bij te maken, wanneer de oude waren versleten. De vrouwen waren hier heel zuinig mee en er werd zo lang mogelijk gewacht om een nieuwe rol te gebruiken. En zo kon het gebeuren dat er ook nog wat van die kostbare doekrollen of ‘dookroll’n’ zijn overgebleven. In musea in de Achterhoek zijn nog kasten te zien die hun trotse inhoud tonen. Deze foto’s maakte ik in februari in het museum in Borne (foto boven) en Almelo (foto’s onder). Ik besloot die foto’s nog even te bewaren tot het juiste moment, en dat is nu, want het tonen van deze dookrollen hoort ook bij de merklaptraditie.

De oude merklappen van vroeger zijn allemaal gemaakt op dit handgeweven linnen, gemaakt van vlas wat op de boerderij werd gebouwd. Dus voordat een meisje kon beginnen met borduren, was er al heel wat werk verricht om het linnen te vervaardigen.

En dan nu, na het tonen van dit museum-moois, nu ook drie mooie oude en authentieke linnen rollen voor in mijn shop! Later komen er nog een paar in m’n shop.
De rollen komen, hoe kan het anders, uit de Achterhoek, waar de rijke linnentraditie zo’n grote plek heeft gehad in het leven. Het is ook een heel interessante geschiedenis. Hier en hier heb ik eerdere geblogd over deze traditie. In museum Eungs Schöppe in Markelo wordt de techniek om de lange lappen op te rollen nog steeds getoond aan toeristen.
Sommige merklapliefhebbers willen graag een replica maken van een oude merklap en zoeken daarvoor ook dit oude linnen. Het is jammer om zo’n mooie rol, die al zò lang dicht gebleven is, aan te breken, maar voor hen heb ik straks nog wat losse stukken voor in m’n shop. Nu eerst deze fraaie rollen!