Drie kleurige boeken, en in één daarvan zat een oude ansichtkaart uit Spanje (onderste foto). In een groep werken meisjes aan nog meer ‘lace’ voor het toeristen-winkeltje. Kant maken is internationaal! Ik kreeg een vraag uit Japan over het boek “Bobbin lace patterns” en zag nu zelf ook weer wat een leuk boek dat is. Er staan 100 patronen in om herkenbare motieven te klossen. Zo kun je een fuchsia in een randje klossen, of rozen of hyacinthen of nog andere herkenbare bloemetjes. Margrietjes staan er ook in, ik zou best eens een gekantklost margrietje willen.
Er is ook een kantsoort die niet met klosjes (bobbins) wordt gemaakt maar met een wieltje op een ondergrond van foam. De spelden worden in het rond geprikt en dan zijn er allerlei kunstige variaties mogelijk. Dit werd al eeuwen terug gedaan, en ook over de hele wereld. Het mooie boek over Tenneriffe Lace begint met een overzicht van oude kant-werkstukken die op deze manier zijn gemaakt in Mexico en Paraguay. Ook hier werd en wordt veel gemaakt voor toeristen-industrie, bijvoorbeeld een decoratieve rondjes-rand aan zakdoekjes en kleedjes. De naam Tenneriffe verwijst naar het eiland voor de Spaanse kust wat beroemd is mede om deze kantvorm. Maar de techniek wordt ook wel eens Roemeense kant genoemd. In ieder geval is kenmerkend dat de rondjes apart worden gemaakt en daarna met kunstige steken (met een naald) aan elkaar worden gezet. De meeste kantsoorten worden vanouds in wit uitgevoerd, maar bij Tenneriffe lace in met name Zuid Amerika en Zuid Europa worden ook veel felle kleuren gebruikt.
Het boek Bucks Point Lacemaking stond al in m’n shop maar ik heb er nu nog wat foto’s van een paar pagina’s bij geplaatst, zodat je een indruk kunt krijgen van de inhoud. Want de boeken over kant zijn allemaal verschillend en elk behandelt een bepaald aspect van de enorme variatie-breedte van deze internationale kunstvorm.
Wil je reageren?