Drie textielkaarten

De middelste kaart op de foto kreeg ik toen ik 4 jaar oud was en heeft diepe indruk op me gemaakt. Tip aan ouders en opvoeders: stuur een kind op jonge leeftijd een kaart uit het buitenland en misschien wordt een nieuwe liefde geboren! Ik koesterde de kaart, ik hing hem naast m’n bed, ik bestudeerde de kleding en ik las en herlas de tekst op de achterkant. Die was geschreven door mijn papa. Hij stuurde die kaart helemaal naar mij alléén en ik was er heel blij mee en bewaarde hem goed. Tientallen jaren later vond ik het leuk om te merken dat Berthi het begrip “Textielpost” bekend maakte. Een ’textielkaart’ is een kaart met iets van textiel erop, meestal gestuurd vanuit een ander land maar dat hoeft niet. De kaart moet nìet in een envelop want de postzegels achterop maken het juist echt. Een klein verhaaltje achterop maken de kaart compleet. Ik schreef er twee weken geleden over, toen ik een hele mooie kaart kreeg uit Finland. Daarna was het wachten op nòg drie kaarten uit Rusland. M’n man was daar een week en zag kans om er maar liefst drie voor mij op de post te doen. Maar ze kwamen maar niet. Hij zelf was allang weer thuis, en telkens vloog ik naar de deur als de post geweest was. Weer niet. Rusland was zeker met ander dingen bezig…. Maar uiteindelijk lagen er twee op de mat en ik was er blij mee! Typische uitstraling van de overdadige en luxe vrouwelijke dracht zoals je die op de schilderijen in de Hermitage ook veel ziet. Ik wachtte nog wat verder, en drie weken nadat hij was gepost, werd nu ook de laatste kaart bezorgd (hiernaast). Ook dàt hoort bij het hele idee van textiel-kaarten. Snail-mail zorgt voor extra blijschap als die kaart dan tòch nog komt. En wat zijn ze mooi!