M’n zus Marianne heeft twee dochters en vier kleinkinderen tegelijk te logeren: een baby, een peuter, een kleuter en een schoolkind. Het oudste meisje had het kussentje gezien wat m’n zus maakte van haar vroegere schoolmerklapje. Ze was er helemaal weg van. Een beetje borduren kon ze al, en nu mocht ik komen om haar nog wat meer steekjes te leren, want ze wilde héél graag ook zoiets maken. Dat was feest! Zò leuk om het enthousiasme te zien van dit meisje en haar motivatie om de steekjes te leren. Ik heb enorm genoten van mijn uurtjes temidden van het geroezemoes van vier lieve achternichtjes.
Wie weet een tip voor andere oma’s die nog een oud schoollapje hebben liggen: maak er een kussentje van. Misschien is het voor de jongere generatie wel extra aantrekkelijk en stimulerend om te willen leren borduren, als ze zien dat je van borduurwerkjes ook iets kunt maken waar je wat aan hebt.
Morgen vliegt het ene gezin met de twee dochtertjes weer weg, maar het andere gezin met ook twee dochtertjes is deze week in Nederland komen wonen. Dus wie weet mag ik nog een keer komen als de baby en de peuter iets groter zijn. Dan neem ik weer een tas vol borduurspullen mee en kijken de kleine meid en ik elkaar aan en voelen we die band die ontstaat als je samen met borduurwerk bezig bent. Wat is dàt fijn om te ervaren!
Bewaren