Het grasveldje in onze tuin is verdwenen, want we besloten in mei niet meer te maaien. Nu is het al half juni en is er nog steeds niet gemaaid, want de zomerfijnstraal – die spontaan aan kwam waaien – is nog niet uitgebloeid. Deze hoog opgeschoten plant biedt elke koude en regenachtige zomerdag een leuk zicht op wiegende vogeltjes, die zich op de zwaaiende stengels in evenwicht houden. Soms zie ik zo’n stengel helemaal doorbuigen en dan knapt hij af, en vliegt de mus luid tjilpend weg. De geknakte stukken plukte ik voor iets anders wat zomers-straalt: een lief kussentje! Ik kreeg het deze week van een bloglezeres, die me kwam opzoeken en dit speciaal voor mij heeft geborduurd. Wat een lieve lezeressen heb ik toch: heerlijk om af en toe zo’n ‘fijne’ terugkoppeling te krijgen!
De flora zegt dat de zomerfijnstraal ‘wel een meter hoog kan worden’: de onze is in deze natte zomer bijna twee meter!
En m’n blog zegt dat het leuk is om zo’n lief kussentje te ontvangen, en aan jullie allemaal te laten zien!
(De maakster van dit kussentje staat vandaag met een kraam volop mooi oud textiel op de textielmarkt in Warmond; als je in de buurt woont is dat vast een leuk uitstapje).