Een picknickkleed met herinneringen

Ik maakte een ‘langs-de-weg-mand’ voor m’n dochter. Telkens als ik iets tegenkwam waarvan ik dacht dat zij het wel leuk zou vinden, dan kocht ik wat. De gedachte ontstond op een herfstfair, waar we bij een kraampje olijfolie kochten die iemand zelf had geïmporteerd. Een wat duurdere fles dan die je bij de supermarkt koopt maar wel leuk om eens uit te proberen. “Weet je wat? Doe er maar twee!” Even later een paar potjes honing en chutney. En zo scharrelde ik allerlei langs-de-weg-dingen bij elkaar, en ook de mand is een weg-mand. Wie weet wil m’n dochter hem nog een tijdje als picknick-mand gebruiken en komen er via de kleine lapjes allerlei herinneringen aan vroeger weer boven. Het hele leven zijn we ‘onderweg’ en soms zijn er mijlpalen.

Het quiltje maakte ik vijftien jaar geleden als sampler van alle lapjes waar ik ooit wat mee had genaaid. Ik wilde dat elk lapje maar één keer voorkwam. Nu is dit oude quiltje geschikt om te gebruiken als picknickkleedje en als herinneringskleedje.