De ‘rode school merklapjes’ werden gemaakt op vierkante stukjes licht stramien, waarbij de fabrikant van dat stramien een ingeweven dubbele rode rand heeft aangebracht. Binnen die omheining kon de leerling dan haar cijferreeks, alfabet en randjes borduren. Dat rode randje is heel kenmerkend voor de schoollapjes.
Veel minder bekend is dat je zèlf ook een ‘ingeweven’ rand kunt maken! Een enkele keer wordt dat gedaan door vrouwen die later een merklapje wilde borduren, wat zoveel mogelijk leek op de oorspronkelijke. Maar zo’n randje kun je ook om een ander borduurwerkje maken. Dit borduurwerkje is daarvan een goed voorbeeld en daarom laat ik het zo groot zien.
Dit is hoe je het doet: je trekt op gelijke afstand een weefselbosje of een weefdraad uit en die vul je daarna weer op (door op en neer te steken) met een contrastkleur. Het is natuurlijk mooi om dan een kleur uit je borduurwerkje te nemen. Hierbij volg je precies de structuur van het oorspronkelijke weefsel, zodat de nieuwe draad er mooi glad en plat in komt te liggen.
Bij mij staat de naaimachien sinds het begin van de corona-crisis op tafel, nadat deze heel lang niet was gebruikt. Elke dag probeer ik nu iets af te maken, al is het maar iets kleins. Ook losgeraakte naadjes van kleding en andere dingen die niet de moeite waard zijn om hier te laten zien. Elke dag wat.