We maakten een wandeling rond kasteel Cannenburg, een 16e eeuws kasteel in Vaassen. De parktuin is een aantal jaren geleden vernieuwd en de rhododendrons bloeiden nu volop. Het was een mooie wandeling, en we waren niet de enigen die daarvan genoten want alle bankjes waren bezet. Toch wilde ik even zitten, en dat deed ik dan gewoon op de grond, vlakbij de heerlijk geurende gele azalea’s (te zien op de onderste foto). Het leek me leuk om al die kenmerkende parkbloemen te fotograferen voor een collage, dus dat was mijn manier van genieten. Hier zie je ze:
Daarna wandelden we weer verder. Op een lange parklaan zagen we iets op de grond liggen. Een slang! Een echte grote Nederlandse ringslang! Dat hadden we nog nooit gezien! Hij lag doodstil, maar het tongetje ging driftig heen en weer. Op gepaste afstand maakten we foto’s, met de bedoeling die ook aan Waarnemingen.nl door te geven. Dit jaar zijn daar al meer dan 200 ringslangen op gemeld, en ook dat er nèt één was doodgereden op het weggetje waar ik een paar dagen geleden de gehaakte-ster-deken fotografeerde, op dezelfde dag. Dus daar had ik er ook één kunnen tegenkomen!
Na een paar minuten gleed de slang ineens in het hoge gras en dat was zo’n prachtig gezicht! Daarna liepen we weer verder liepen, en keek ik nog eens met andere ogen naar de park-struiken waar ik een half uur eerder nog zo comfortabel op de grond had gezeten. Stel dat ik bovenop een slang was gaan zitten!
Het is beslist een bijzondere ervaring om op zondagmiddag zomaar een meterslange slang tegen te komen, maar om zo’n dier nou te gaan borduren gaat me echt te ver. In Peru denken ze daar anders over, en behoren slangen en mythologische dieren tot de volkskunst. Het zeldzame boekje Händarbejds-motiver fra det gamle Peru is één van de weinige boekjes waar al die motieven instaan. Een bijzonder boekje bij een bijzondere zondagmiddag-ervaring.
En wie ook eens in Vaassen wil wandelen: aanstaande donderdag is daar een groot evenement op het Cannenburg-terrein.
Wat wij ooit “tegenkwamen”….in een nieuwe pak hooi die ik uitschudde voor de kalveren vond ik een helemaal verdroogde hazelworm. Dat is een pootloze hagedis. Het hooi kwam uit Duitsland, misschien van een alpenweide?
We hebben met verbazing gekeken naar het diertje en ik heb t zelfs nog een tijdje bewaard.
Een ringslang heb ik echter nog nooit gezien.
Als het niet bedreigend is, is het altijd leuk om zoiets bijzonders tegen te komen! En jouw herinnering laat ook zien dat zoiets je heel lang bij blijft!