Deze week ging het erover wat essentieël is en wat niet. Essentiële winkels mogen open blijven en niet-essentiële winkels moeten dicht van de overheid. En daar was uiteraard een hoop gesteggel over. Winkels gingen percentages berekenen van hun essentiële aanbod en hun niet-essentiële schappen afdekken. Er werden rechtszaken gevoerd, die eerst gewonnen werden en dan toch weer verloren. Het is allemaal zeer ingewikkeld en onduidelijk en aandacht-verslindend en energie-rovend. En nu kijk ik naar m’n Schotse kerstbal, die dit jaar voor mij ‘essentiëel’ was om te kopen. Ik kocht hem bij de Action, kort nadat ik een blogje had gemaakt over de beroemde tartan-ruiten. Toen ik hem zag vond ik hem gelijk zò leuk! Hij past bij de geruite linten die ik in de negentiger jaren kocht want toen waren die ruiten ook volop in de mode. M’n linten zitten in een doosje en het doosje zit in de grote kerstdoos en elk jaar als ik het doosje weer openmaak kijk ik er met groeiende nostalgie naar.
Na zo’n lange aanloop van vele jaren ruiten-liefde zou ik zeggen dat zo’n tartan-kerstbal toch zeker ook wel enigszins essentiëel is.
In ieder geval hangt hij nu in onze kerstboom! Net op tijd gekocht dus.