Een vuurtje en een paspoort-tasje

De hele winter had ik oud hout opgespaard voor een vuurtje want daar heb ik af en toe enorme behoefte aan. Lekker alles verbranden en met een biertje naar de sterren kijken. Gisteravond vond ik het een goede avond daarvoor, ondanks dat er halverwege de avond een bui kwam, maar toen was m’n kapotte tuinstoel al grotendeels opgefikt. M’n zoon kwam thuis om afscheid te nemen want hij vertrekt voor een paar maanden naar Afrika. Vanmorgen vroeg nog een paspoorttasje voor hem genaaid. En nu ben ik net weer terug van het station, waar ik hem heb uitgezwaaid. Even wennen aan de leegte. Hij vliegt weer bijna weg. Bij het vuurtje gisteravond praatten we over de reis, over z’n onderzoek, over waar hij nog allemaal aan moet denken. En zei ik tegen hem dat ik trots op hem was. Het was een bijzondere avond. Nu moet ik toch wel weer even omschakelen…

Op de foto een zakje van z’n vorige Afrika-verblijf. Hij had toen een excursie gemaakt naar een koffie-plantage en in dit zakje hadden koffiebonen gezeten. Een zakje is gauw gemaakt en kan op reis voor veel gemak zorgen als je je spulletjes een beetje bij elkaar kunt houden. Speciaal de paspoort-tasjes die je om je hals kunt hangen en onder je kleren kunt stoppen vinden wij prettig. Als je er ook één maakt: zorg wel voor een katoenen bandje want een touwtje voelt niet lekker in je hals, zeker niet als het erg warm is.