M’n schoonzus heeft als hobby tassen maken en gisteravond liet ze me er weer eentje zien: zowel tas als applicatie heeft ze zelf bedacht. Ik mocht er een foto van nemen en ook het bijbehorende verhaal vertellen: de knopen komen uit de knopendoos van haar overleden moeder. Wat een leuk idee om die knopen op deze manier te verwerken! Dat was dus nòg een manier waarop we gister als familie met iets uit het verleden bezig waren. Ik blogde vanmorgen over een familie-bijeenkomst (de eerste keer na een overlijden) en daarop kreeg ik als reactie een gedicht toegestuurd van een bloglezeres. Een mooi gedicht en waarschijnlijk spreekt het ook anderen aan. En ook een wijs gedicht, dus het past bij deze uilen-tas. Het gedichtje is geschreven door Virginia Moore en brengt onder woorden hoe kostbaar familie-banden zijn, die door de jaren heen gevormd zijn. Lange jaren van met elkaar vreugde en verdriet beleven hebben een ‘precious’ band geweven. Een band om te koesteren.
Family ties are precious things,     Â
Woven through the years,
Of memories of togetherness,
Of laughter, love and tears.
Family ties are cherished things,
Forged in childhood days,
By love of parents, deep and true,
And sweet familiar ways.
Family ties are treasured things,
And far though we may roam,
The tender bonds with those we love,
Still pull our hearts toward home.
PS Nog een andere tas van m’n schoonzus. Ze was laatst bij ons en ik dacht: Oh, jammer dat ze dit keer geen zelfgemaakte tas bij zich heeft. Misgedacht: deze was wèl zelfgemaakt! Ik liet haar nog een leuk boekje zien over “Tassen en accessoires” maar dat liet ze staan wegens genoeg inspiratie. Dit soort prachtige tassen maakt ze op een tassen-cursus.
1 gedachte over “Een wijs gedicht over Family Ties”
Wat een leuke tas met die uil van knopen!
En dat herinnerde mij aan een blog van Berthi….dat werd dus toch even zoeken.
http://berthi.textile-collection.nl/2010/06/07/knopenverhaal-v/
Je schoonzus heeft kunst gemaakt!!!
Dit gedicht heb ik al vaak gelezen en iedere keer opnieuw raakt het me.
Mooi dat je het hier plaatst Margriet.