Mijn website en handwerkblog noemde ik “Tweedehandswerk” en in een korte uitleg op de home-pagina geef ik een toelichting. “Tweedehands handwerk”, want dat wil ik graag verkopen, waarbij de boeken een steeds grotere plaats krijgen. En ook: Al mijn “tweede handwerken”, die in de loop der tijd gevolgd zijn op het allereerste. Ik kreeg goed handwerkles en mijn allereerste handwerkje van de lagere school kan ik me nog goed herinneren. Alleen weet ik niet meer hoe oud is was. Zeven misschien? We leerden breien en deden dat met zachtgele wol of katoen (ook dat weet ik niet meer). Het ging me vlot af, en met een centimeter werd gekeken of het al vierkant was. Toen kwam er nog iets spannends: er moest een randje omheen. Dat leerden we ook en het was natuurlijk best moeilijk, om precies te weten waar je moest insteken in het breiwerk. Maar de tweede toer bleek ineens veel makkelijker, want nu kon je insteken op de ‘vasten’ van de vorige toer. En nu komt de herinnering waar het allemaal om gaat. Dat is de herinnering waarom dit handwerkje altijd in mijn gedachten is gebleven. Want dit is wat er gebeurde: we mochten ons handwerkje mee naar huis nemen om het thuis af te maken! Dat vond ik fantastisch! Direct na schooltijd begon ik er thuis gelijk aan, en ik haakte in snel tempo het hele witte randje om de pannelap. Maar toen was ik ineens klaar! Ach, wat jammer nou. Ik had nog zò graag verder willen haken! Maar de juf had gezegd dat een rand van twee toeren vasten voldoende was. Mijn zevenjarige brein verzon een oplossing en die was gauw gevonden: ik haalde het randje uit, en haakte het nòg een keer!
O, die heerlijke herinneringen aan de vroegere handwerkles! Toen is de basis gelegd voor mijn handwerkliefde. Morgen heb ik precies een half jaar geblogd over handwerk. Soms over dingen die ik zelf maakte, soms over dingen die ik kocht of zag. Ik had al een tijdje in gedachten om de pannelappen van vroeger (het éérste handwerkje!) nog eens na te maken, en dat heb ik nu gedaan. En na een half jaar bloggen over al die ‘tweede handwerkjes” is dit is nu een goed moment om ze te laten zien.
