Vroeger plakten we mooie posters op grote stukken hardboard en dan hadden we goedkope schilderijen waar we enorm van konden genieten. Als je erop uitgekeken was plakte je er een poster overheen of gebruikte je de achterkant voor een andere poster. Ik heb vroeger tegen veel mooie afbeeldingen aangekeken. Niet altijd verdween zo’n plaat het huis uit, soms werd hij ook gewoon achter een kast of zo geschoven. Daar kon hij dan nog weer eens vandaan worden gehaald als je grote achtergrond nodig had voor een puzzel of treintafel maar meestal werd hij vergeten. Leuk om dan na tientallen jaren zo’n plaat weer te zien!
Deze grote plaat die ik weer vond is lekker verkleurd maar was nog voldoende herkenbaar om de herinneringen weer naar boven te brengen. En nu kan hij nog weer prima als achtergrond voor een borduurwerk dienen! We moeten trouwens oppassen dat ons klimaat niet ook ‘verkleurt’ en dat is dan nog zachtjes uitgedrukt. Het was natuurlijk leuk om in februari een heel weekend in de warme zon te zitten, maar niet echt normaal. En ben je dan straks nog wel blij als het maart is? Speenkruid zoeken is er in ieder geval niet meer bij, in deze klimaatveranderde wereld. We waren gister ook wat in de tuin van het ouderlijk huis aan het werk en opeens zegt m’n zus: “Doe je dit jaar nog een speenkruidwedstrijdje?” Daarbij wees ze het eerste felgele bloemetje aan.
Geen wedstrijdje dus dit jaar meer, want nog v贸贸rdat ik erover kon bloggen is het eerste speenkruid al gevonden. Maar het bl矛jft natuurlijk altijd leuk om het te zien, en ook om het te borduren! Ons stralende bloemetje!
Grappig, de afgelopen dagen heb ik ook gekeken of ik al ergens speenkruid zag bloeien. Nee, wel de blaadjes, maar niet de bloemetjes. Wel zag ik winterakonieten in bloei, en die brachten me op de gedachte dat met deze abnormaal zachte februari het speenkruid misschien ook al in bloei zou kunnen staan ,natuurlijk met jouw jaarlijkse “wedstrijdje” als “aanstichter” van die gedachte 馃檪
Bizar voorjaar, h猫? Eerlijk gezegd word ik er toch wel onrustig van…
Groeten van Digna
Wat toevallig: gisteren zat ik buiten in de zon te lezen. Dacht aan je want “zou er al speenkruid te ontdekken zijn” maar ik zat daar zo lekker…..ben blijven zitten en niet op zoek gegaan 馃槈
Goed dat het al gevonden is!
Hoi Digna en Ine, wat leuk dat jullie er allebei ook aan dachten, dat het weer bijna speenkruid-tijd is. Een wedstrijdje doe ik dit jaar niet. Maar natuurlijk is je eigen eerste vondst ook altijd wel verblijdend!
Hoewel we het liever gewoon pas in maart zouden willen vinden, net als vroeger.
Prachtig borduurwerk ook, patroon is van Marjolein Bastin, heb het nog ergens op zolder.
Bedankt voor de aanvulling. Dat wist ik nog niet dat het patroon van MB was.
Ook leuk om te gebruiken voor 茅茅n of misschien een paar bloemetjes.
Mijn speenkruid komt nog altijd niet verder dan wat blaadjes boven de grond, maar die zijn altijd laat (veel schaduw, pas rond 13:00 uur zon). Zag gisteren in een nieuwbouwwijk van Leiden wel volop bloeiend klein hoefblad, was ook zo lief. Juist ook omdat het midden tussen de bewoning was.
Hallo Hennie, voor speenkruid maakt het inderdaad heel veel uit of het op een koud of warm, zonnig of schaduwrijk plekje staat. Klein hoefblad is ook mooi, en ook zo’n vroege lentebloeier. Net zo zonnig geel ook.
Eindelijk bloeien mijn eerste speenkruidjes! Het werd tijd…
Ha fijn, lekker genieten van de stralende blompjes!
Vorige week zag ik op een stukje grond meerdere speenkruid bloemetjes bij elkaar en moest aan je wedstrijdje denken. Meestal zijn we in mijn deel van het land later, dus ik dacht dat het eerste bloemetje vast al weken terug gevonden zou zijn… Niet dus!
Volgende keer moet ik toch echt een foto maken!
Hoi Betsy, het eerste speenkruid vinden is altijd leuk! (wedstrijd of niet). Ik heb jarenlang een lijstje bijgehouden van de eerste keren dat ik het zag (dat was nog in de tijd v贸贸r de digitale camera’s en de mobieltjes).
Ik vind het wel leuk dat door het hele land mensen nu aan mij (d.w.z. mijn wedstrijdje) denken als ze speenkruid zien!