De schuine lijnen die vanuit het midden van het weefwerk lopen stellen bliksemschichten voor. Op deze dekens is het ‘storm pattern’ afgebeeld: het meest kenmerkende motief van de Navajo Indianen. Deze foto maakte ik vorig jaar tijdens een bezoek aan het Museum voor Volkenkunde in Leiden (daar zou ik graag nog eens heengaan). En ik nam ook wat informatie over van het bordje met uitleg. Daarop staat dat de Navajo Indianen schapenteelt en weefkunst over hadden genomen van de Pueblo Indianen. Het weven was een taak voor vrouwen. Zij weefden de dekens voor eigen gebruik, maar omdat ze mooi en slijtvast en ook waterdicht waren werd het geliefde handelswaar. Er werd geruild met andere Indianenstammen, met Spanjaarden en Mexicanen.
Er kwam verandering toen in 1870 fabrieken dit soort weefwerk konden overnemen. Tot ongeveer 1900 bleven de Indianen deze dekens gebruiken als kledingstuk. Ze sloegen ze om het lichaam en daar zijn ook oude foto’s van en die staan in het boek Eeuwen van Weven. Na 1900 begonnen de Indianen ook westerse kleding te dragen. Met de aanleg van nieuwe spoorwegen groeide het aantal reizigers en toeristen naar het Zuidwesten. Blanke handelaars stimuleerden de weefsters om dekens te maken die meer waren aangepast aan de blanke smaak. Deze geweven motieven hebben me altijd aangesproken en ik ben blij dat ik dit mooie boek in m’n shop kan plaatsen. Het boek werd uitgegeven na een grote tentoonstelling in het Tilburgs Textielmuseum.
Een andere keer nog wat over het aparte geweven tasje, want daar ben ik nu achter waar het vandaan komt.
En op de onderste foto ook nog een leuke toepassing van geweven jute-band: door de randen aan elkaar te haken ontstond een leuk breinaalden-etui.
Bewaren
Bewaren
Bewaren
Bewaren
Bewaren