Vandaag begon ik met ‘fase 3’ van het reconstructieve tandheelkundige traject. Een gebit kan slechts goed als geheel functioneren als alle afzonderlijke delen goed op elkaar zijn afgestemd. Dan is een gebit een wonder van samenwerking. ‘Fase 1′ was het voortraject waarbij allerlei oude problemen in m’n gebit werden aangepakt en hersteld. ‘Fase 2’ was de periode van twee-en-een-half jaar waarin ik een beugel droeg, zodat de elementen weer in de juiste stand werden gecorrigeerd. En nu is ‘Fase 3’ begonnen en dat is de opbouwfase. Eerst had ik een bespreking over het komende traject, en opnieuw werden daarbij de woorden ‘krachtenspel in de mond’ gebruikt. Een paar jaar geleden, toen ik met dit traject begon, werd deze term ook gebruikt en ik weet nog dat me dat enorm aansprak. Het ‘krachtenspel in de mond’ heeft invloed op de héle mens en aangezien ik nogal gevoelig ben kwamen de ‘ontregelingen’ bij mij ook extra hard aan. Ik voel me bevoorrecht dat ik nu gebruik mag maken van zoveel kennis en kundigheid en dat er zòveel mogelijk is op tandheelkundig gebied om problemen echt grondig aan te pakken. Sinds ‘fase 1′ heb ik nooit meer kiespijn gehad en dat is óók geweldig! En m’n gebit wordt er ook nog eens mooier door.
Na de bespreking werd er gewerkt. Het was weer een hele ‘lig’. Maar daarna ga ik altijd even ontspannen langs de Waal. Mijn geliefde plekje. Roze kussentje mee. Na ‘fase 2′ heb ik even rust genomen (want toen waren eerst m’n ogen aan de beurt), maar nu is dus het tandheelkundige traject weer verder gegaan en weet ik dat ik ook nog weer vaker bij dit fijne plekje ga komen. Het klinkt misschien gek (want het is ook telkens een hele belasting), maar ik heb er óók weer zin in!