In onze familie hebben we een oude familiebijbel. Het is een Lutherbijbel uit 1702, uitgegeven door Lindenberg in Amsterdam. Het is een bijbel die veel heeft meegemaakt. Liever gezegd: de familie heeft veel meegemaakt (we weten alleen niet zo goed wàt allemaal) en dat is te zien aan de staat van de bijbel. Hij ligt een beetje uit elkaar, maar hij is toch kostbaar voor ons. Mijn zus heeft hem van onze grootmoeder geërfd, maar de afgelopen vijf jaar lag hij bij mij in huis. Gisteravond vroeg m’n zus of ik hem mee wilde nemen, want ze heeft nu een nieuw huis en daar kan hij beter liggen dan in haar oude. Dus maakte ik nog een paar foto’s. Van borduurwerkjes die óók kostbaar voor me zijn en die herinneringen zijn aan mijn voor-familie. Nog één keer kan ik ze op de mooie oude platen uit deze familie-bijbel leggen.
Vandaag hebben we een familiedag, met mijn broers en zussen. We hebben veel met elkaar meegemaakt de afgelopen jaren en nu volgt nog de financiële afronding na het overlijden van m’n moeder. Deze dag, en ook het meenemen van deze bijbel, voelt het toch wel als het afsluiten van een tijdperk.
Beste Margriet,
prachtig vind ik het wat je schreef over de familie bijbel.Het geeft een gevoel van heimwee als zo’n erfstuk in handen komt.
Zelf hebben we dat ook ervaren na het verlies van mijn oudste broer.
Hij erfde de zeer oude bijbel [een dikke houten kaft met leer bekleed]
De bijbel heeft koperen hoeken en twee sloten van geel koper. Hij kreeg hem na het overlijden van onze lieve moeder in 1987. Mijn vader overleed in 1984
Maar nu is de bijbel ge-erft door zijn enige zoon. Deze is ongetrouwd, dus geen kind als erfgenaam .
Maar bij alles wat voorbij gaat, moeten we bedenken dat de God van het Woord blijft.Een goede zondag toegewenst, groeten van Willemijna