Florentijns borduurwerk

Musea hebben soms de service om foto’s van hun topstukken op hun website te plaatsen, zodat de bezoeker van te voren kan wet wat er te zien is, of achteraf nog eens kan bekijken wat er te zien was. Ik heb het zojuist nog even nagekeken bij de website van de Fundatie in Zwolle, maar nee, dit topstuk hebben ze overgeslagen. Dus presenteer ik deze foto maar eens. Enkele jaren geleden zag ik dit bankje in Kasteel Nijenhuis, waar tijdelijk veel kunst was ondergebracht omdat de Fundatie in Zwolle aan het verbouwen was. Toen die verbouwing klaar was, gingen we daar ook eens kijken. Het bankje stond nu in een donker hoekje, in een totaal sfeerloze ruimte en kwam absoluut niet tot z’n recht. Toch voelde het als een blij weerzien: Hà, daar is het mooie bankje weer! Geduldig wachtte ik tot de stroom bezoekers eindelijk even opdroogde, zodat ik een snelle foto kon nemen. Bij deze raad ik het museum aan om zelf een betere foto te nemen en die online te zetten. Want het is mijns inziens een topstuk wat de nodige aandacht verdient. Niet alleen van die stroom bezoekers (wel frappant overigens), maar ook online! Ik geef vandaag vast een voorzet met deze foto. Want ik zie dit bankje als als voorbeeld van misschien wel ongeëvenaard Florentijns borduurwerk. Ik voeg vandaag een boek toe in mijn shop waarin dit borduurwerk één van de populairste vormen van tapisserie wordt genoemd. “Door de lengte van de steken te variëren, ontstaan golflijnen met spitse toppen. Elke rij volgt de vorige. Een extra effect wordt verkregen door dicht bij elkaar liggende tinten van één of twee kleuren te gebruiken.” Dit soort boeken zijn leuk om zelf wat bijzondere steken uit te proberen, maar ook om het prachtige borduurwerk wat nog bewaard is uit vroeger eeuwen naar waarde te schatten.