Fly away

M’n zoon vliegt vanmorgen weg. Hij gaat een paar maanden een onderzoek doen in Afrika. In gedachten ben ik steeds bij hem. “Nu zit hij in de trein. Nu is hij bijna op Schiphol.” En over een uurtje: “Nu gaat hij boarden, nu kunnen we nog de laatste appjes doen.” Op die manier leven moeders op de achtergrond mee. Gisteravond de laatste telefoontjes: “Denk je hier nog aan? Heb je dat ook bij je?” Fijn om betrokken te zijn.

Toen hij klein was borduurde ik eens een vliegtuigje voor hem. Later maakte ik er een randje omheen en spande ik het om een stukje karton. Op die manier heb ik al die kleine borduurwerkjes van vroeger een afwerking gegeven.
Een paar dagen geleden liet ik een paspoort-tasje zien. Ik kreeg een paar reacties van mensen die het papegaaitje herkenden. Klopt: dit was het papegaaitje wat door Berthi populair werd. Op een handwerkbeurs van een paar jaar geleden liepen veel vrouwen rond met een geborduurd papegaaitje. Je kon er een broche van maken of het op een tas naaien. Ik maakte er een paspoortzakje van. Hiernaast de foto van een paar jaar geleden, met het geld van het land waar m’n zoon toen stage liep. Nu gaat hij naar een ander land. Ik ben benieuwd naar z’n verhalen. Maar eerst ben ik de komende etmaal nog steeds in gedachten: “Nu moet hij overstappen, nu moet hij een paar uur wachten, nu gaat hij bijna landen…..” Herkenbaar voor andere moeders?

M’n zoon vliegt vanmorgen weg. In gedachten ben ik steeds bij hem….