En hier is dan de foute slagroomtaart voor mijn verjaardag! Er is een tijd geweest dat dit soort taarten heel populair waren, en dat was ook de tijd dat dit soort kleedjes volop werden gebruikt bij feestelijke gelegenheden. Nu moest mijn lief nog even goed zoeken om zo’n vet-en-suiker-taart te vinden, want die zijn inmiddels verdrongen door allerlei andere produkten. Maar het is gelukt! En nu wil ik graag wel even verslag doen van hoe deze taart door ons werd ervaren.
Welnu, we dronken eerst een kopje thee zònder taart, want hij was nog bevroren. De taart stond middenop de tafel, alleen om naar te kijken. Daarna sneed ik er een stukje af en proefde de halfbevroren substantie. Dat bracht de tachtiger- en negentiger-jaren-herinneringen bij me boven, toen zulke taarten bij bijna elke (kinder)verjaardag werden gekocht. Eerst nog maar een pot thee bijzetten. Vervolgens nog een stukje afgesneden. Mm, al veel lekkerder inmiddels. En daarna bleef ik gewoon snijden, net zolang tot de taart nu bijna op is.
Vooral die mandarijntjes bovenop de taart: die zijn zò verrukkelijk! Je moet precies dat stadium hebben tussen bevroren en verlept: mmm!
En zo’n kleedje erbij hè? Dat maakt het af!
En foute knallen op de achtergrond! Die horen er ook bij op oudejaarsdag!
2 gedachten over “Foute slagroomtaart”
Dat is het probleem van een bevroren taart. Wat is de juiste ontdooitijd ? Hoorde een keer van een kennis daar werd door de kindren altijd gezegd. OMA VAN DE BEVROREN TAART. De kleinkinderen hadden erge zin in een stukje taart, die was altijd te laat uit de vriezer gehaald.
haha, ja dit is heel herkenbaar! Zo is het vast in heel veel families gegaan! Ik heb zelf ook herinneringen aan bevroren taarten, en dat je dan ongeduldig zit te wachten tot zo’n taart ontdooid is. Mede vanwege die herinneringen vond ik het ook leuk om nu nog een keer zo’n taart te kopen, wat ik in geen jàren meer had gedaan.