Bij ons thuis wordt er wat opgeknapt en dan ga je ook vanzelf wat met de meubels schuiven. “Wil jij je oude speelgoedkist mee?” vroegen we aan onze zoon. Hij kwam even thuis om de auto te lenen en ineens leek het heel goed uit te komen dat hij die kist maar gelijk meenam. Ik bewaarde er van alles in (tassen, regenpakken, extra sjaals en handschoenen), want hij stond onder de kapstok. Nu vinden we het veel mooier als hij daar eens niet meer staat. Dus hup: alle inhoud eruit, nog even samen koffie drinken en die kist inde auto laden. Maar ho! Dat gaat zomaar niet! Daar gaat ineens een foto-object weg waar ik nog van alles mee had willen doen! Dom natuurlijk dat ik daar nooit eerder mee begon, maar zo gaat dat nou eenmaal. Ik zag nog wel even kans om wat lappendekens te fotograferen, zo half hangend uit die kist, en daar liet ik het maar bij. Die foto’s publiceer ik later nog wel eens. Deze foto laat ik graag nu zien, want ooit nam ik me voor om op zondagen vooral over kussens te bloggen. Vanwege de uitrust-associatie. Ik ben er vandaag wel aan toe na een drukke week, en hoop dat jullie ook een goede zondag hebben!
Over dit kussen heb ik eerder geblogd; het is één van m’n populaire blogjes. Het borduurwerk vond ik voor tweederde afgemaakt op een rommelmarkt. De wol zat er nog bij en ik maakte het af. Daardoor ontdekte ik weer hoe leuk het is om op voorbedrukt stramien te borduren: nòg ontspannender dan het volgen van een telpatroon.