Je moet altijd maar zien dat je actueel blijft, met zo’n blog als de mijne. Ik doe m’n best (maar heb de politieke actualiteit grotendeels losgelaten), maar er blijven ook wel eens ideetjes en handwerkjes liggen. Zoals een stapeltje geborduurde boompjes, door mij in de loop der jaren bij elkaar verzameld. “Daar moet je in december maar wat mee doen”, dacht ik in november. Maar dat kwam er niet van. “In januari kan het ook nog wel”, dacht ik vorige week bij de aanblik van een stoep vol kerstbomen. Maar die zijn inmiddels al opgehaald, dus die aanleiding is er ook al niet meer. Dan gaan de geborduurde boompjes maar weer terug in de voorraad. Een paar hou ik achter en gaat bij mijn naai-stapel want daar zie ik nog wel een klein kussentje in. Tjonge, wat een voorraad heb ik nog; ik zie bijna door de bomen het bos niet meer!