Het was tijd om de heg eens flink te snoeien. Ongemerkt was de beukenhaag flink uitgedijd en was meer dan een meter breed geworden. Het advies was om te wachten tot hij in blad was en dan in één keer terugsnoeien tot op de stam. We zochten op internet naar iemand die dat voor ons zou kunnen doen en kozen iemand die plezier in z’n werk uitstraalde. Hij had een foto van zichzelf op z’n website staan en die sprak ons aan. Dus belden we en maakten een afspraak. Toen hij kwam was er gelijk herkenning: “Hé, ben jìj dat?” Het bleek dat hij vroeger wel eens bij ons thuis was geweest, maar dan als vriendje van onze zoon. Ze zaten samen op school, speelden daar met het abc en thuis met de lego. Wat is dat leuk, om iemand aan het werk te hebben met wie er gelijk zo’n klik is.
Terwijl de jonge tuinman nog even bezig was met een ander klusje, gebruikte ik zijn ladder als ezel om wat geborduurde schilderijen tegenaan te zetten. Gewoon even uitproberen. De danseres wilde wel even een treetje hoger. En nu hoop ik dat mijn foto’s ook dat plezier uitstralen wat ik telkens heb om deze spulletjes bij elkaar te zoeken, te fotograferen en op internet te zetten. “Ieder zijn ding” heet dat tegenwoordig en ‘mijn ding’ is geloof ik dat ik telkens wel weer wat verzin.
Want zo’n ladder in m’n tuin kan ik niet lang ongebruikt laten en zo’n prachtig schilderij komt in een groene omgeving zo mooi tot z’n recht. Natuurlijk is zo’n borduurwerk bedoeld om binnen aan een muur te hangen, maar in het groen is ook wel eens mooi om te zien. Maar genoeg gespeeld nu, de tuinman had de ladder nodig. Er ging meer dan een meter af van die groene haag. Nu lijkt het een stuk ruimer in de tuin.
Ik sleepte nog één keer een schilderij naar buiten en legde het op de grote hoop takken. En daarna ging ik lekker helpen want het was gewoon leuk om zo samen bezig te zijn en onderwijl over van alles te praten. Net zoals ik het leuk vind om elke dag ook even een ‘praatje’ met jullie te maken en wat handwerk te laten zien.
Meer informatie over deze geborduurde schilderijen vind je in m’n shop:
Alfabet van Rie Cramer, Spaanse danseres, Hortensia en Oud Boerderijtje
2 gedachten over “Geborduurde schilderijen in het groen”
Is dat alfabet wel van Rie Cramer? Het lijkt me dat het van Kate Greenaway is . Haar figuurtjes/tekeningen waren in de jaren 70 heel bekend. Ik heb het pakket nog liggen en ik krijg ineens zin om het eindelijk eens te gaan borduren. Hartelijke groeten, beerta.
Rie Cramer en Kate Greenaway hadden allebei zo’n groot alfabet ontworpen met figuurtjes die op de letters zitten. Ik heb even wat opgezocht op internet en hun alfabetten lijken best veel op elkaar! Ik denk dat degene die ik liet zien op m’n blog toch wel van Rie Cramer is. Haar letters werden ook als aparte pakketjes en patronen uitgegeven en je zag ze inderdaad veel in de zeventiger jaren. En nu dus ook weer!