Geborduurde ster met een rand van ‘snoeiafval’

Een maand geleden borduurde ik na een ooglidcorrectie voorzichtig weer wat kruisjes. Borduren is tenslotte een heerlijke manier om te ontspannen. Maar ik merkte dat het toch niet lekker ging en ‘gooide die ster in een hoek’. (After all: wanneer kun je nou eens een ster in een hoek gooien? Dus als de gelegenheid zich voordoet, dan moet je die aangrijpen, nietwaar?

Nu pas had ik zin om de ster weer tevoorschijn te halen en borduurde een stukje verder. Ik ontdekte een foutje, dus dat was een goede reden destijds om even te stoppen. Ogenrust.
Als er gesnoeid moet worden ben ik er altijd graag bij om wat snoei-afval mee te nemen. ‘Snoeiafval’ vind ik trouwens een stom woord. Het waren gewoon mooie takken die aan een boom of struik zaten en om wat voor reden dan ook moesten die eraf. Maar daarom zijn het nog steeds mooie takken, ook als ze niet meer aan de boom zitten. Van de woningbouwvereniging moesten m’n zus en zwager hun hele tuintje kortwieken. Vandaag ga ik een laatste keer nog even naar hun oude huis om te kijken of ik wat kan helpen.