Geborduurde suikerpot

De jaarlijkse inname van suiker is de afgelopen vijftig jaar gestegen van 1 kilo naar 50 kilo per persoon per jaar. Dat is een kruiwagen vol.
Hoe lang is 50 jaar? Dat is vanaf de publicatie van een oude Ariadne die in het vorige blogje even in het zonnetje stond, tot nu. In die periode is de gemiddelde westerling dus vijftig keer zoveel suiker gaan consumeren. Bizar! Dus als ik nu een oude Ariadne doorblader, dan kan ik denken: “O, dus dáárom stonden er zoveel mooie slanke modellen in die tijdschriften!”

Gister was ik eraan toe om de suikerpot bij te vullen want die was al een tijdje leeg. In de bijkeuken was ook geen voorraad meer dus moest ik een zak kopen. Nu ga ik er een datum opschrijven, om te kunnen nagaan hoe lang ik met die zak doe. Toch wel weer een jaar misschien? Want bij ons is het juist andersom: steeds minder vaak nodig om de suikerpot bij te vullen. De grote verandering kwam toen we stopten met suiker in de koffie en ook bezoek laat steeds vaker weten geen lepeltje nodig te hebben. Er hoeft niks geroerd meer te worden. Dus is er alleen nog af en toe een schepje suiker nodig voor de appelmoes en meer eigenlijk niet. Dan doe je best lang met een zak.

Het vervelende is alleen dat suiker overal inzit in bijna alles wat je kant en klaar koopt. Het zit in brood en vleeswaren, jam en pindakaas, muesli en fruityoghurt en ga zo maar door. Werkelijk overal wordt suiker in gestopt. Er zijn duizenden onderzoeken die de schadelijke gevolgen van langdurig (hoog) suikergebruik hebben aangetoond. Af en toe is de schadelijkheid van suiker weer even in het nieuws en wordt het een witte rover of een killer van je energie en gezondheid genoemd. Maar dan verschijnen er direct daarna ook weer publicaties die zeggen dat het allemaal wel meevalt, want de belangen van de industrie en de medische wereld zijn groot.
Hoe dan ook, na een korte periode van wennen vind ik koffie nu een stuk lekkerder zònder suiker dan mèt, dus dat was snelle winst. En verder maak ik me er niet te druk om want ik kan (helaas) de voedingsmiddelenindustrie niet dwingen om geen suiker in mijn mayonaise te doen. En alles zelf maken vind ik ook niks.

Na dit lange verhaal lijkt het me niet moeilijk meer om te schatten hoe oud dit borduurwerkje zal zijn. Een jaar of vijftig? Het stamt vàst uit de tijd dat ‘suiker’ nog geen issue was. Geen witte rover, geen stille killer. Gewoon een romantisch potje met suiker voor als de buurvrouw een bakkie komt doen. Mijn buurvrouwen hebben het te druk, maar ik heb even met jullie een koffiepraatje gehouden!

Bewaren

1 gedachte over “Geborduurde suikerpot”

  1. Het zijn in hoofdzaak de ‘zakjes/potjes’ en de snoepjes. Vijftig jaar geleden namen we alleen in het weekend een chocolaatje bij de thee en nu eten we soms doordeweeks een hele reep op………… Hetzelfde geldt voor de koekjes. Ook mijn suikerpot wordt weinig gebruikt. Wel heb ik recepten waar door een zelf gemaakte saus (of gesmoorde uien voor de ‘flammenkuchen’) een beetje suiker gestrooid moet worden. Dat is de enige keer dat de suikerpot de kast uit komt.
    Groetjes, Tineke

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.