Eén van de mooiste plekjes op het eiland Texel is de plek aan de noordkant waar de duinenrij wordt onderbroken. Vroeger is wel eens geprobeerd om die duinen daar te sluiten, maar dat lukte niet. En als het wel zou zijn gelukt, zouden ze die duinen dan nu weer hebben doorgestoken? Inzichten veranderen. Het zeewater stroomt hier vrij een stukje het land binnen en daardoor is een uniek natuurgebied ontstaan: De Slufter.
In de paar uur dat we hier waren voelden we de zon, de regen en de wind op en om ons heen. We werden er helemaal door opgenomen. Het waaide zo hard dat ik soms nauwelijks staande kon blijven. Van de eerdere keren dat we hier waren wist ik dat je maar het beste een tas bij je kan hebben waar je makkelijk muts en mobiel in kan doen. Je wilt die makkelijk kunnen pakken en weer wegstoppen. Voor mij is dit dan de fijnste tas.
En zéker na het bezoek aan de tentoonstelling over het prachtige borduurwerk uit China, waardeer ik mijn tas nog meer. Overigens zou deze ook in Thailand kunnen zijn gemaakt, want deze borduurtradities komen overeen. Het is misschien raar om zo’n mooie tas mee te nemen op zo’n ruige wandeling, maar ik merk dat ik er dan juist èxtra van geniet. Ik vind het heerlijk om dat mooie borduurwerk te zien tegen de achtergrond van een bijzonder natuurgebied.