Geborduurde tuintafelkleedjes

M’n mandje met granny squares staat er al een half jaar  zo. Ik heb niet zoveel haast om ze aan elkaar te naaien, want ik vind ze zò ook wel gezellig staan. Vorige week deed ik de vage toezegging om nog eens wat over geborduurde tafelkleedjes te schrijven. Ik heb er heel veel want ik ben er al vanaf m’n tienertijd dol op. Toen kreeg ik er één uit Singapore (die ik heel voorzichtig gebruikte en telkens netjes op de vouw weer teruglegde). Later ontdekte ik dat ze over de hele wereld wel worden gemaakt, en niet in het minst ook in eigen land. Wat een prachtig borduurwerk op al die kleedjes! Nu ik ook naar handwerk begin te kijken vanuit ‘verkoop-standpunt’ (maar altijd wèl als liefhebber!) vraag ik me af of dit iets is voor m’n shop. Ik denk zelf van niet, want bijna al die tweedehandskleedjes hebben vlekken. Je ziet ze haast nooit zonder. Zelf vind ik dat niet zo erg (als ik iets mooi vindt, koop ik het gerust mèt vlek), maar ik denk dat het voor verkoop via internet niet zo geschikt is. Toch zou ik het wel leuk vinden om hier eens een reactie op te ontvangen: wat vinden jullie? Zouden jullie zulke kleedjes alleen vanaf een plaatje kopen?
Hoe dan ook, vandaag is het weer maandag. Maandag wasdag, zullen we maar zeggen. Niet dat alle vlekken er dan uit gaan, maar wel dat het zonnige weekend weer voorbij is en we weer aan het werk gaan! Fijne week toegewenst!