Bij oud-Hollandse winters denken we aan Anton-Pieck-achtige taferelen. Armoedige kleding en koek-en-zopie-tentjes en ijskoude omstandigheden, maar dat weerhield het hele dorp niet om het ijs op te gaan. Zwierende paren, kinderen achter een stoeltje of op een sleetje, oude mannen met een stok en zelfs het paard moest erop.
Ook dit jaar komen we in onze warme winter tot nu toe niet verder dan een terugdenken aan toen, aan de tijd die we nooit zelf hebben meegemaakt en aan de tijd die we wèl zelf hebben meegemaakt. Een paar schattige schaatsjes heb ik aan m’n laptop gehangen. De computer breng ik weer weg….