Gebreide vestjes
Mijn rode gebreide vestje kwam nog af dit jaar. Het was begonnen als zomervestje, maar het kan ook best voor kerst.
Op een handwerkbeurs dit voorjaar zag ik zo’n rood aangesloten vestje als blikvanger in een stand. Ik vond het een mooie combinatie van garen en model en besloot het aanbevolen aantal bollen te kokpen om het na te breien. Maar de rood was op, zei de verkoopster. Toen had ik natuurlijk moeten weglopen want er zijn nog genoeg andere aanbieders van wol op zo’n beurs. Maar op de één of andere manier had het zich al vastgezet in m’n hoofd, dat ik dat rode vestje van linnen garen zo mooi vond. De verkoopster leidde me naar de hoek waar die garens lagen en zei dat het natuurlijk ook best met een andere kleur kon. En die bollen met kleurverloop zagen er echt heel mooi uit!
Toen had ik natuurlijk nòg weer een kans om weg te lopen, maar ook die liet ik voorbij gaan. Die bollen met kleurverloop….. prachtig! Maar ik had het gewoon niet moeten kopen. Toen ik begon te breien zag ik al gauw dat het helemaal mis ging. Het kleurverloop was veel groter dan gedacht, en de overgang van kleuren veel abrupter dan ik had kunnen zien toen het garen nog op de bol zat. Meerdere keren had ik zin om te stoppen met breien, en dat waren allemaal kansen om alsnog ‘weg te lopen’ bij deze mislukking. Maar ik breide door, en maakte het vestje af. Ik was er niet trots op, dus liet het ook niet zien op m’n blog. En al na een paar keer dragen ging het vestje lubberen. Een vestje van linnen garen is alleen maar mooi als het om een etalagepop zit, daar kwam ik nu achter.
Ik besloot nieuw garen te kopen. Ik wilde een róód vestje! En nìet van lubber-garen. En ook niet met dat stomme kleurverloop! Nu ben ik eindelijk tevreden!
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
2 gedachten over “Gebreide vestjes”
Duidelijk een impulsaankoop Margriet. En dat loopt meestal niet goed af. Je rode vestje is in ieder geval heel mooi geworden.
Bedankt voor het compliment voor m’n rode vestje. Maar ik vond de wol van het eerste vestje geen impulsaankoop hoor. Ik was op die beurs op zoek naar wol om te kopen, en ik vond het vestje op de etalagepop in een wolkraam erg mooi. Het was gemaakt van linnen. Juist de combinatie van rood (wat natuurlijk op een groot oppervlak nogal de aandacht vraagt) met het structuurgaren van het linnen vond ik mooi. Dat hadden ze mooi gedaan. De verkoopster zei dat die rode bollen al eerder op de beursdag waren weggevlògen. En ja, natuurlijk had ik toen ook moeten wegvliegen. Als iets er niet meer is, dan is het er niet meer.
Maar zij leidde me naar de hoek met bollen linnen in andere kleuren. Mijn oog viel op bollen kleurverloop, allemaal nog steeds van datzelfde linnen. Zij bevestigde dat dàt ook erg mooi zou worden met dit model.
Maar ze had dus nìet gezegd dat een vestje bij ‘kleurverloop’ gewoon niet kàn, omdat dan de strepen (die ontstaan) bij de twee voorpanden niet doorlopen. Van een verkoopster zou ik verwachten dat ze daar even op wijst. Natuurlijk had ik bij het tweede voorpand (toen ik dit probleem allang zag aankomen) een nieuwe bol moeten gebruiken, zodat het kleurverloop ongeveer hetzelfde wordt. Maar dan zou ik niet genoeg hebben. Ik besloot dus door te breien.
Enfin, een heel verhaal. Maar het punt van mijn blogje is niet dat ik een ‘impulsaankoop’ heb gedaan en dat het daardoor niet goed afliep. Mijn punt was dat het me al vaker is tegengevallen hoe je wordt geholpen op een beurs. Zij staan daar om veel omzet te draaien, en nemen dan niet genoeg tijd om een klant te wijzen op een totaal ander effect als je andere (door hun aanbevolen!) wol gebruikt. Dàt was mijn punt, en daarom heb ik nu besloten om geen wol meer op een beurs te kopen.