Geen bingoboom

Hoe is het verder gegaan met de omgekapte bomen waar ik in december over blogde? De gemeente had beloofd om nieuwe te plaatsen. Hebben ze dat gedaan? Ik kom er nog eens op terug.

Vooral de afgelopen weken, toen het zo somber was buiten, dacht ik vaak aan de omgekapte bomen en dan vond ik het moeilijk. Dan maakte ik soms buiten een ommetje in de buurt en zag overal de bomen in blad of bloei: schitterende magnolia’s en prunussen en overal jong groen en fris blad. En bij ons was het nog compleet winter. Er was gewoon wékenlang niks te zien van enige beweging in de voortgaande lente. In ieder geval nìet vanuit ons raam. Ik vond het zo teleurstellend dat ik maar besloot niet meer te gaan wandelen in de buurt, want ik was gewoon jaloers. Waarom krijgen andere mensen wèl bomen en wij niet? Hoe zit dat met die bingo?

En nu is het nog weer wat verder in de tijd. De gemeente heeft inderdaad zes lelijke grote palen in de grond geslagen, en daar drie zielige sprietjes tegenaan geplant. Ik vind dat die de naam boom nauwelijk verdienen. Het zijn een paar kale takken waar nog geen beweging in te krijgen is. En ze hadden nog zò beloofd dat ze een paar grote bomen terug zouden planten….

Als ik in een sombere bui ben, dan denk ik: Hoe groot is nou de kans dat ze die belofte waarmaken? Dan denk ik: 3 of 4 procent. Ze doèn het gewoon niet. En klagen helpt ook niet. Nu ben ik een borduurwerkje van zo’n mooie boom aan het omheinen met een afwerkrandje. Een leuk klusje, want ik heb er gewoon helemaal zèlf zicht op! Ik kan die rand zo maken als ik wil, en nog een beetje dromen over een grote boom die nooit meer in mijn uitzicht zal staan. Ik borduur nog even verder en denk intussen aan de missende bomen, waar ik al die jaren in het voorjaar tegenaan keek.

(Hier plaatste ik nog een extra foto bij een blogje over het omheinen van oude borduurwerkjes. Ik ben nu weer aan een nieuwe ronde oude borduurwerkjes begonnen)