Gehaakt en geweven kleedje

Ik fiets door een stille straat nabij het stadscentrum op zaterdagochtend. Het valt me op dat het in deze straat drukker is dan anders en dan zie ik de aankondiging vlakbij een kerk: Ha, fijn, rommelmarkt! Ik kijk op m’n horloge: half elf. O, nog fijner, dan is vast nog lang niet alles weg. Snel parkeer ik m’n fiets op het grind, en wordt vriendelijk gegroet door een paar mannen die daar auto’s aan het wassen zijn. Allemaal voor het goede doel. Vol verwachting (want van een onverwachte rommelmarkt krijg ik verwachtingsvolle gedachten) loop ik naar de ‘rommel’. Nòg meer vriendelijkheid. Ik ben nog wat te vroeg voor de saté die net op de barbeque wordt gelegd (buurt-rommelmarkten in oude kerken zijn vaak zò gezellig!), maar ik ben nog prima op tijd om dit leuke kleedje van de grond te rapen. Wat ben ik daar blij mee! Het zal vast door iemand een keer zijn meegenomen van een verre vakantie. In mijn tuin leg ik het bij mijn gehaakte kleedje/dekentje wat ik kort geleden hier liet zien. Kleurt mooi! In tegenstelling tot dat gehaakte dekentje (wat ik onafgewerkt op een grote rommelmarkt kocht en waar ik zelf een rand omheen naaide) zou ik naar dit nieuwe geweven kleedje nog wel eens navraag kunnen doen bij deze recente rommelmarkt. Die was niet zo heel erg groot en de mensen waren zo vriendelijk. Ik denk dat ik nog eens terugga, en dan ga vragen of zij weten wie dat kleedje heeft meegenomen uit welk land. Het is namelijk te móói om het niet te weten!

Bewaren