Dromen over een witte kerst kunnen we wel laten. Niet alleen omdat het niet in de verwachting ligt dat het nu nog gaat sneeuwen. Maar ook omdat kerst hoogstwaarschijnlijk niet in de winter zou moeten worden gevierd. Dus alle kerst-toestanden met arresleeën en poepende boomstammen en kunstwerken van radijs hebben niets te maken met de oorspronkelijke betekenis van de kerstviering. Het zijn maffe folklore rond een oud midwinter-feestje. En eigenlijk is dat feestje al achter de rug: het laagste punt van de zon is bereikt en de dagen worden weer langer! Winter solstice is geweest!
In deze (kerst)periode grasduin ik elke ochtend in m’n foto-archief en zoek een oude foto op van een handwerk wat ik eerder maakte. Hier mijn kleine gehaakte grijze tasje, uit de tijd dat ik het leuk vond om kleine gehaakte tasjes te haken. Tijden veranderen, herinneringen (en foto’s) zijn telkenmale een bron van gezelligheid. Die gezelligheid hangt niet alleen van de sneeuw af. En de dagen gaan weer lengen!
Fijne kerstdagen gewenst!