Gehaakt hoedje

Op Prinsjesdag wordt er ook gekeken naar wat de dames op hun hoofd dragen. Met een hoedje kun je een statement maken. Dat was veertig jaar geleden nog niet zo. Twee keer keek ik vroeger naar de traditionele rijtoer, terwijl ik met mijn collega’s bijna uit de ramen van het Binnenhof hing (niet helemaal, want dat mocht toen ook al niet). Ik werkte voor een baas die kamerlid was en hij had al helemáál geen aandacht voor hoedjes, en de rest van de kamerleden ook nog niet zo. Maar inmiddels is de ‘hoedjesparade’ een vaste prik van de Prinsjesdag-rituelen.

Stel je voor dat die hoofddeksels vroeger ook al in de mode waren, zou ik dan zelf ook een statement hebben willen maken? Door bijvoorbeeld een hoedje te haken? Ik denk het niet. Ik was begin twintig en genoot van het dragen van mooie plooirokken (die toen in de mode waren) en liep op schoenen met hakken en kocht parelkettingen en vond dat Haagse leven heel erg leuk. Daar paste denk ik geen gehaakt hoedje bij, ook al hield ik toen ook al van handwerken.

Dit gehaakte hoedje hangt al meer dan een jaar op m’n prikbord, nadat ik het van iemand kreeg. Ik nam het al eens mee naar het strand om er een mooie foto van te maken maar daar kwam het juist helemaal niet goed uit, op al dat zandkleurige zand. Nu, na het volgen van de van de Prinsjesdag-rituelen op tv, heb ik ineens zin om dat hoedje te pakken en het in m’n shop te plaatsen. Het is geen hoedje om op je hoofd te zetten, maar een leuk hobbyhoedje. Ik zag het patroon ergens in een hobbytijdschrift maar weet inmiddels niet meer waar. Het is gehaakt, en daarna opgestijfd, en een leuk voorbeeld van hoe je haakwerk naar je hand (en je hoofd!) kunt zetten.