O mengeling van emoties! Schrik om grote gebeurtenissen, vreugde om kleine dingen. Zoals gehaakte bloempotjes die een paar jaar geleden in de mode kwamen en die je voor een habbekrats kon kopen bij Action-winkels. Er is nu gewoon veel te veel ‘action’ en we kunnen het haast niet meer bijhouden. Ik kan mezelf ook niet meer bijhouden en merk dat een foto die ik gister maakte vandaag alweer stom vind. Iets wat je gister even boeiend vond, zie je vandaag alweer met andere ogen. Of was het eergister dat ik deze foto maakte, want als ik nu naar m’n tafel kijk zijn de bloemen alweer bijna uitgebloeid. Gebeurtenissen volgen elkaar snel op en soms wordt ik er dizzy van. Maar dan kijk ik naar de blauwe lucht en ga gewoon naar buiten. Wàt een dagen…..!