Gehaakte druppels
Drie keer een teleurstelling in één week, en nu vind ik het moeilijk.
Eerst een nieuw hondje van de overbuurvrouw. Blaffen natuurlijk.
Toen een verbouwing twee huizen verderop. Herrie natuurlijk.
En nu gisteravond: een nieuwe airco bij onze rechtstreekse buren. Daar schrok ik ècht van!
Op warme dagen zit ik vaak de hele dag ernaar uit te kijken tot alle buurkinderen naar bed zijn en de bouwvakkers naar huis en dan ik nog zo heerlijk een tijdje buiten zitten en op mijn terras een boek lezen. De buren die ook graag vaak ’s avonds buiten zitten (en die rust vaak verstoren) zijn met vakantie en nu ik verheugde me op een stille avond. Ik had net het eerste hoofdstuk uit en toen begon het geluid. Echt hard!
Eerst schrok ik, maar probeerde het te negeren. Het was net een hele harde stofzuiger, ergens vlakbij. Maar ik kende het geluid niet en deed m’n best om bij m’n boek te blijven. Het lukte niet. En toen realiseerde ik me ineens: een airco! Met de motor vlàk bij ons!
Nee toch?
Ja toch. Ik ging heel verdrietig slapen.
De gehaakte rondjes lijken wel tranen-druppels.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
4 gedachten over “Gehaakte druppels”
Het is zo lastig als je geluidsgevoelig bent. Ik ken het maar al te goed. Zijn we ergens, lig ik ’s nachts wakker van gezoem (airco, afzuig restaurant, zwembadpomp, koelkastje op de kamer) en mijn man hoort helemaal niets (althans hij hoort het misschien wel, maar ligt er niet wakker van). Je doet je best om je af te sluiten voor dergelijke geluiden, maar dat lukt gewoon niet en je krijgt er hoofdpijn van. Ik lijk er wel een antenne voor te hebben. Is het groenonderhoud 2 km verder in de wijk aan het werk met de henghenghengheng, dan hoor ik ze al. De ingebouwde kinderzwembadpomp 2 huizen verder, die rammelt als een plastic wasmiddelbolletje in de machine, ik hoor hem zodra hij begint te werken (gelukkig niet de hele nacht of dag en eerlijk het is niet eens echt hard). Het piepen van de wasdroger, wasmachine, vaatwasser bij verschillende huizen in de buurt, ik hoor het. En meestal is het gepiep geen reden om het apparaat meteen leeg te halen, dus we piepen nog even door. Het piepen van onze eigen apparaten hebben we uitgezet. Want dat kan ook!
Margriet, sterkte met alle lawaai en vooral met die airco. Want ik begrijp je frustaties zo goed.
“Een hutje op de hei”, dat zegt mijn man vaak in dit soort situaties. Zullen we samen? Behalve de herrie hebben we dan nog in de zomer de rook van barbecues en tuinhaarden. Tuinhaarden? Ja, buren die ’s avonds met deze hitte een tuinhaard aansteken, net op het tijdstip dat wij even de slaapkamerramen open zetten om de bovenverdieping even lekker door te laten luchten. Dichtdoen dan maar weer, óf gaan slapen en als twee gerookte makrelen wakker worden. Hooggevoeligheid, ik ken het. En er is slecht mee te leven in deze overcrowded wereld. Sterkte…
Met z’n allen naar IJsland: dun bevolkt, oneindige vergezichten, heerlijke ijle lucht. Leve de natuur.
Bedankt voor jullie reacties!
Ik heb al heel wat geleerd over het accepteren dat ik lang niet altijd buiten kan zijn wanneer ik dat zou willen. Dus als ik me realiseer dat ik het – vergeleken met miljoenen anderen – nog steeds heel erg goed heb, dan helpt dat wel.
Het is gewoon nìet zo dat ik zelf kan bepalen wanneer ik buiten kan zitten, tenminste als ik niet in het geschreeuw van de buurkinderen wil zitten of in de rook van de barbeques. Vroeger dacht ik dat ik zelf zou moeten kunnen bepalen wanneer ik buiten wil zijn, maar dat lukt dus gewoon niet. En als ik dat accepteer, dan heb ik minder ergernis.
Maar soms moet ik de teleurstelling toch even van me afschrijven. En meeleven helpt natuurlijk ook heel goed, dus bedankt!
En dan de suggestie van Manny: Ja! Goed idee!
Zodra corona voorbij is, organiseer ik een handwerk-excursie naar IJsland!
Ik vrees alleen dat corona nooit meer voorbij zal zijn…