In België wordt toegeleefd naar de grote herdenking van de Eerste Wereldoorlog. Op 11 november is het honderd jaar geleden dat de wapenstilstand werd getekend. Ieper was één van de grote martelaarssteden van deze oorlog. Enkele maanden na de Duitse inval in België liep het front vast bij Ieper. In de fameuze ‘Ieperboog’ (Ypres Salient) lagen de loopgraven van noord naar zuid. In deze boog werden vijf bloedige veldslagen uitgevochten. Tussen 1914 en 1918 sneuvelden in dit gebied ongeveer een half miljoen mensen. Ze waren overal vandaan gekomen om daar te vechten. En te sterven. Niet alleen Duitsers, ook Fransen, Britten en Belgen maar ook Marokkanen, Algerijnen, Tunesiërs, Senegalezen, Canadezen, Australiërs, Nieuw-Zeelanders, Zuid-Afrikanen, Chinezen, Indiërs, Jamaicanen en nog vele andere nationaliteiten.
Omdat mijn dochter nu in Ieper woont, krijgen wij af en toe informatie over de voorbereidingen voor deze herdenking. Iedereen loopt met ‘poppies’, schreef ze. Ik haakte er ook een paar voor haar.
Ook in Nederland wordt volop aandacht gegeven aan het einde van deze grote oorlog, en aan de verschrikkelijke jaren die voorafgingen aan de wapenstilstand. Hier kun je opzoeken of er in eigen regio wat te doen is.
En als je nergens naar toe wilt of gaat, dan kun je ook gewoon een poppie haken en die dragen, op deze dagen. Het patroontje haalde ik ergens van internet, maar je kunt het ook makkelijk zelf verzinnen. Haak méér dubbele stokjes in de ring dan je normaal zou doen, zodat het flink gaat bubbelen, dat geeft het klaproos-effect. Met zo’n klaproos laat je zien dat je het je aantrekt: grotesk méér slachtoffers dan we kunnen bevatten.