Gehaakte kraagjes

Op menige oude foto’s van onze moeders of oma’s zien we hen in een donkere jurk met een wit gehaakt kraagje. Dat was in de eerste helft van de vorige eeuw een veelvoorkomend modebeeld. Een jurk of bloes was pas àf met een kraagje met kanteffect en vaak werden die kraagjes gehaakt. Er waren ook veel patronen van in omloop en er kon volop worden gevarieerd. Het haken werd gedaan met fijn garen van goede kwaliteit en natuurlijk werden die kraagjes na jarenlang dragen meestal weggedaan, maar er zijn er ook nog wat van bewaard. En die kunnen na honderd jaar zò weer gebruikt worden, want de kwaliteit is nog steeds goed en er is geen slijtgaatje in te bekennen. Zelf heb ik één kraagje uit mijn voorraad eruit gehaald met het voornemen om het eens te proberen, om dit vast te zetten op een donkere jurk. De andere kraagjes zijn voor m’n shop.

Ook het Eska-boekje Haken is leuk om te laten zien. Helemaal in het begin van m’n shop had ik dit boekje eens (er staan ook patronen voor kleedjes in), en nu kwam ik het eindelijk weer eens tegen. Na de decennia-lange kraagjes-mode werden die boekjes vaak weggedaan, kennelijk had men er toen helemaal genoeg van. Nu vinden we het weer leuk om te zien en wellicht de patroontjes opnieuw te gebruiken.

Op de donkere jurk die ik van plan ben om te versieren draag ik meestal een lange sjaal, want dat is nu al tientallen jaren in de mode. Ben benieuwd of ik het leuker vind om er nu zo’n kraagje op te dragen.