Gehaakte paashaasjes (en echte biggen)

Op de balie van een medisch centrum stonden twee gehaakte paashaasjes, en daar keek ik naar. “Heeft een collega van me gemaakt” kreeg ik te horen.  Ik was met mijn broer voor een jaarlijkse check en na afloop liepen we weer langs die balie. “Ik wil er graag één kopen, en geef je dan m’n complimenten door aan je collega?” Zoiets vind ik dan leuk om te kopen, ook gewoon omdat ik na zo’n afspraak blij ben dat zoveel dingen in Nederland zo goed geregeld zijn. En er werken zoveel lieve en deskundige mensen in de zorg!

Na die afspraak, die bijna een uur had geduurd (ook weer iets om blij over te zijn: alles wordt goed doorgepraat en daar wordt de tijd voor genomen), fietste ik gelijk door naar de boerderij om groente op te halen. En ineens realiseerde ik me: daar sta ik dan, helemaal alleen middenin een groot boerenkoolveld. Een deel van de groente krijgen we uitgereikt, maar soms mogen we ook zelf het land op om wat te plukken. Dat was even zo’n momentje waarop ik dacht: Wow!
En gelukkig had ik dat haasje in m’n tas.

Flauwekul natuurlijk, zo’n haasje met kleertjes (maar wèl leuk). Want je bent dan even op een plek waar het allemaal ècht is! Met m’n armen vol boerenkool liep ik langs de biggen. Geen gehaakte, maar hele echte varkens. Nòg meer wat in Nederland goed geregeld is!
(nou ja, niet overal helaas, maar hier gelukkig wel….)