Gezicht op Amsterdam met mos- en marklin-bomen

De Märklin-baan moest weer worden opgeruimd. Een paar weken had hij in de kamer gestaan en ik vond het best gezellig. Een leuk moment vond ik toen een vriendin even kwam koffie drinken. Zij zei: onze zoon kwam óók met kerstmis thuis en wilde de oude treinbaan uit zijn jeugd weer eens opzetten. Ook een student van in de twintig. Dat vond ik frappant. Hebben meer zonen met kerstmis misschien hun oude speelgoed tevoorschijn gehaald?

Maar nu werd de baan weer opgeruimd. Alle huisjes werden weer in de dozen teruggestopt en de rails uit elkaar gehaald. Er was niet genoeg tijd om het helemaal netjes af te ronden en al gauw zei ik: “Laat de rest maar liggen, dat ruim ik wel op.” Ik vond het veel te leuk om er zelf nog wat mee te spelen. Vooral de boompjes wilde ik nog even overeind zetten. Toen onze kinderen er vroeger mee speelden, vonden ze dat ze er te weinig hadden. Van mos en takjes maakten ze zelf nog wat boompjes bij. Ze gebruikten groene klei om ze te laten staan. Ik zag dat die boompjes even groot zijn als de geborduurde bomen van mijn Amsterdam-schilderij. En ik zag ook dat dit schilderij nu bij mijn populairste blogjes staat. Dus vind ik het leuk om het borduurwerk via deze foto nog eens te laten zien. Deze foto is een soort familie-produkie: ik maakte het borduurwerk op m’n zeventiende, m’n vriend maakte er een lijst omheen, en m’n kinderen maakten de boompjes. Ik zal deze foto maar even naar ze toesturen. Leuk om even te zien voordat we op maandagochtend weer aan het werk gaan, en hopelijk vonden jullie dat ook!