2022 is als een doekrol: het is nog onbekend hoe het zich zal uitrollen. Zal er meer duidelijk worden over de situatie waarin de wereld zich bevindt?
Dat schreef ik aan het begin van dit jaar op mijn blog. Ik had er een mooie foto bij van een strak opgewonden mooie witte doekrol (of dookrol).
Daar had ik al aan teruggedacht, aan dat blogje. Aan het eind van het jaar wilde ik opnieuw iets doen met dat rolletje.
Maar gister kon ik een heel andere foto maken, in het Openluchtmuseum in Arnhem. We kwamen een oud boerderijtje binnen waar een mevrouw vlas aan het spinnen was. En daar viel m’n oog gelijk op die dookrol. “Die wil ik morgen op mijn blog!” dacht ik gelijk.
Maar eerst werd er nog wat anders gesponnen: er ontspon zich een heel gesprek tussen mijn man en de vrijwilligster van het museum, die werkelijk àlles wist over vlas. Dat was bijzonder om daar zo naar te luisteren.
Na een tijdje kregen we het over de boeken, waar zij haar kennis uit had, en toen kon ik wat vertellen over mìjn passie: dat ik het fijn vind om zoveel mogelijk oude boeken op te sporen en telkens blij ben als die weer bij nieuwe liefhebbers terechtkomen. Vooral de wat meer zeldzame boeken. Ik noemde uit mijn hoofd wat titels over Spinnen; daar zijn maar een paar Nederlandstalige boeken van, en die kende deze mevrouw natuurlijk allemaal. Het was gewoon zo’n fijne ontmoeting! Zo’n spontaan gesprek waarin je je ineens herkend voelt door een ander.
Nadat we zo een hele tijd hadden gepraat, vroeg ik of ik die doekrol nog even mocht bekijken, want vanachter het gespannen touw kon ik daar niet dichterbij komen. De spinster pakte hem voor me en vertelde er nog wat over. Dat ga ik nu niet doen. Het gaat nu even om de symboliek. De rol van 2022 is afgerold, en het was in veel opzichten verschrikkelijk. Er waren bommen en raketten en we zullen het allemaal zelf wel weer zien in het jaaroverzicht.
Maar het jaar was in andere opzichten ook goed. Er was ook goede ontwikkelingen en er waren mooie ontmoetingen. Het was een mixed bag. Niet alle doekrollen zijn mooi opgerold maar de wereld is ook nog niet helemaal uit elkaar gevallen. Ik weet het ook allemaal niet, en ook niet hoe ik dit moet opschrijven. Ik wou denk ik alleen nog even zeggen dat ik dit gister een prachtige ontmoeting vond, met iemand die àlles wist van vlas spinnen. En tegen wie ik kon vertellen dat ik die oude boeken over die oude ambachten zo waardevol vind dat ik er een hele webshop mee wil vullen.
En nu gaan we allemáál gewoon weer verder met ‘garen spinnen’. Gòed garen spinnen!
3 gedachten over “Goed garen spinnen”
Wat een fijn en bijzonder bezoek had ik vrijdag in het Blauw Los Huus!
Hallo Olga,
Wat fijn dat u reageert op dit blogje! We hadden geen namen uitgewisseld maar ik denk dat ik wel even de naam Tweedehandswerk heb genoemd en nu heeft u dit gevonden! Heel leuk!
Ik was echt onder de indruk van ons gesprek en wat u allemaal weet en hoe u demonstraties geeft aan Openlucht-museum-bezoekers. En terwijl we aan het praten waren borrelde er al een plannetje in me op dat ik misschien wel wat bloglezeressen zou willen uitnodigen voor een gezamenlijk bezoek aan het Blauw Los Huus, om dan samen nog veel meer naar u te luisteren. U weet zòveel over de verschillen van vlas, de wijze waarop het vroeger werd geoogst en al die dingen meer. Wie weet kom ik er nog eens op terug, en ga ik via mijn blog wat organiseren!
Hartelijke groet!
Ja dat was ik vergeten vrijdag, even contact uitwisselen maar gelukkig was dit blog goed te vinden. Ik ga er wel van blozen hoor, zoveel complimenten! En jullie zijn van harte welkom!