Goede raad voor honingraat

In het oude boek “Spreuken’  staat een wijze raad: “Eet honing, mijn zoon want dat is goed” (Spreuken 24 vers 13). En dat kan een raar advies zijn want wij zijn gewend om de honing niet zomaar uit het potje te eten maar op een boterham of beschuit te smeren. Hoezo kun je die honing dan toch eten op de manier zoals dat in die oude spreuk was bedoeld? En er zijn nog meer aanwijzingen dat honing vroeger werd gegeten als vaste spijze, en niet als vloeiend smeersel. Iemand stak z’n zwaard in de honing en at het van de punt eraf. Dan moet die honing dus wat vaster zijn en niet zomaar van het zwaard afdruipen.

Honing heeft ook alles te maken met raadsels want Simson liet zijn bruiloftsgasten iets raden waarop het antwoord was “Wat kan er zoeter kan zijn dan honing?” Maar dat raadsel liep niet zo goed af voor die gasten. Hoe dan ook, het raadsel hoe je honing moet eten in plaats van smeren is helemaal niet zo moeilijk. Op de jaarlijkse honingmarkt kochten we een stuk honingraat. Uit nieuwsgierigheid en omdat de imker vertelde dat dit positieve gezondheidseffecten kan hebben. En ik ga hier niet de dokter uithangen, maar wil alleen maar zeggen dat de claim niet verkeerd was. Op het plastik bakje zat een adres-sticker van de imker en hij bleek vlakbij te wonen. Dus toen ons stuk honingraat op was, belde ik bij hem aan en vroeg om nog zes stukken. Die ben ik nu aan het uitdelen. Binnenkort zie ik m’n zoon weer, dus dan krijgt hij ook een stuk, want dat was tenslotte de wijze raad: “Eet honing, mijn zoon”. En verder iedereen die ik een warm hart toedraag en gezondheid toewens. Ik kan niet aan het uitdelen blijven natuurlijk, maar af en toe een opmerking hier (op m’n blog) of daar (als ik mensen vertel hoe gezond en lekker dit is) helpt misschien ook.

Het was vast weer één van die hele wijze spreuken van vroeger, die pas drieduizend jaar later wetenschappelijk onderbouwd worden: Eet honing! En dan dus met de héle honingraat!

Bewaren