Er stond een mooie grijze bank in het kleine vakantiehuisje op Texel en in een mum van tijd hadden we die bank opgevrolijkt en het huisje ‘eigen’ gemaakt voor een paar dagen. Ik was blij met de oude granny square deken die ik had meegenomen want die deed het hier goed. ’s Nachts sliep ik eronder (lekker met het raam open, dat kan thuis meestal niet), overdag ging de deken mee in de auto op onze zwerftochten over het eiland, en ’s avonds lag de deken op de bank.
Het scheelde dat ik wist wat ik kon verwachten, want vorig jaar hadden we precies zo’n huisje voor een midweek (wel een ander nummer, maar op hetzelfde park). Toen had ik een eigengebreide lappendeken meegenomen, nu een oude die ik lang geleden had hersteld nadat hij tot rafels was vervallen. Dat was nog vóór de huidige granny square opleving; nu worden er ook weer volop nieuwe dekens op deze manier gehaakt. Thuis raak je na een tijdje wel wat uitgekeken op zo’n bonte lappendeken, en bij mij liggen ze dan ook meestal op zolder. Maar in zo’n vakantiehuisje is zo’n deken heerlijk om te gebruiken.