Lang geleden stond er een kast langs de straat waar wij toen woonden. Die kast was roze. We belden aan en mochten hem meenemen. Daar was ik toen heel blij mee. Toen we verhuisden verfden we de kast groen en daar was ik nòg blijer mee. Alles wat je erin zette stond mooi. Nu zijn we hem aan het uitruimen want hij moet plaatsmaken voor iets anders. Ook wel goed, na twee decennia is het leuk om eens wat te veranderen.
Maar ik ga hem ook missen. De kast waar àlles wat je erin zet mooi uitkomt. Mijn man verzamelde Maastrischts Aardewerk. Op de bovenste foto een deel van het Bouquet Bleu servies. Daar hoef ik dan alleen maar een gebreid doekje bij te leggen…
En nu weer aan het werk!
(Ps tip: gebreide vaatdoekjes zijn nu weer hip!)
Wat moet dat een verschil zijn geweest: roze en dan later dit mooie oude groen! Wat een kleur niet kan doen. Ik zal niet ontkennen dat groen niet míjn eerste keuze zou zijn geweest, maar dit zo ziende moet ik toch maar eens daarover nadenken een pot te kopen. Er staat nog genoeg te roepen om een kwast. Dank voor dat idee!
O ja, het was zeker een groot verschil! Ik weet nog zo goed dat we die roze kast het nieuwe huis indroegen en gelijk begonnen te lachen over hoe slecht hij hier stond. Terwijl in het vorige huis dat roze wèl mooi was geweest. Maar het was duidelijk: òf weg òf verven. En toen werd er dus geverfd. En dat gaf een hele speciale voldoening!
Wat een mooie kast. En het servies staat er prachtig servies in. Ik ben benieuwd of je nog “vergeten” dingen met het opruimen tegenkomt.
Ja, héél veel vergeten dingen. Je weet ergens wel dat je ze nog hebt, maar waar was dat ook weer? En dan is het leuk om en ver weg geschoven dozen weer van alles tegen te komen.