Voddekleedje op de Hardangervidda

De Hardangervidda is het grootste bergplateau van Noord Europa. Het is ook het grootste nationaal park van Noorwegen. Voor we ‘bovenop’ kwamen hadden we eerst in het laatste dorpje brood gekocht. In de winkel zag ik dat er een hoek was met gratis boeken. Allemaal in Noors. Bij het afrekenen van het brood vroeg ik of ik er ook wat Nederlandse boeken bij mocht leggen. Er komen daar vast nog meer Nederlanders, die de hoogvlakte op willen. Zo, de boeken (die we in het huisje gelezen hadden) eruit, de auto wat leger. En nu hebben we wel zin in eindeloze ledigheid! Hoe zou het daar op die hoogvlakte zijn?

We kwamen op de hoogvlakte en parkeerden ergens en lieten het eerst even op ons inwerken. Ik heb zin om HIER de tent bovenop het dak van de auto uit te klappen. “Zullen we hier blijven vannacht?” We hebben het serieus overwogen. Wel een half uur stonden we daar te kijken naar de ruigte, de leegte. En te genieten van de stilte. Maar het begon te regenen. En het was eigenlijk wel èrg koud!

Om het even uit te proberen legde ik vast m’n voddenkleedje buiten. Daar zouden we kunnen staan. Toch? Of toch maar niet?
Eerlijk gezegd bevroren m’n vingers al zowat bij het alleen maar even buiten de auto zijn.
En ook een boterham afsnijden en een kopje thee zetten was niet echt een goed idee.

Dus reden we weer verder. Over de grootste hoogvlakte, waar het ijzig koud was.
Vanuit Nederland kregen we appjes dat daar een hittegolf was. Daar konden we ons die dag nìks bij voorstellen!

Nog steeds denk ik: hoe zou het geweest zijn als we die nacht wèl op de hoogvlakte waren gebleven? Ik zou zò terugwillen om het nog eens uit te proberen. Maar dan zonder regen.