Herinneringen in de winter


In één nacht verdween de laatste sneeuw.
Maar sommige herinneringen verdwijnen nooit. Ze kunnen op de achtergrond raken en vervagen. Maar ze zijn nooit weg. Vanmorgen werd ik wakker en m’n eerste gedachte was: het is 29 januari. En ineens waren de herinneringen er weer. Het ongeluk. Tòen was er nog wel veel sneeuw. En ijs. En het was glad. Een ernstig ongeluk. De auto kwam in het kanaal. We waren geschokt en intens verdrietig. Een paar dagen later namen we afscheid van onze vader.

In één ogenblik kan het leven veranderen. Maar er is ook troost.
Ik schrijf nu een blogje en ga daarna naar m’n moeder.
Herinneringen ophalen. Hij hield van zoveel dingen! Hij hield van de winter en de zomer. Van bloemen en van een knapperend vuurtje. Van haring en van roomboter. Van zwemmen en van schaatsen. Van schrijven en van praten. Wat heb ik veel van hem geleerd.
Fijne zondag!

Bewaren

5 gedachten over “Herinneringen in de winter”

  1. Wat verdrietig voor jullie, maar wat schrijf je liefdevol over je vader.
    Sterkte gewenst bij het herdenken in deze dagen.

  2. Dag Margriet,
    Wat een verdrietig verhaal en wat dapper dat je er over kunt schrijven. Zo koester je de mooie herinneringen en die blijven. Heel veel sterkte gewenst.
    T.

Laat een antwoord achter aan Margriet Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.