Herinneringsquiltje

Quiltje in zorgappartement
Een appartement leeghalen: niet iets wat je vaak doet. Als schoondochter heb ik er niet veel werk aan want de eigen kinderen doen alles maar ik ga wel elke keer mee. Vandaag was ik ook mee en haalde ik mijn oude quiltje van de muur. Het is een heel simpel ding geweest maar hij hing daar wel grappig. Toen m’n schoonouders naar dit appartement verhuisden, kreeg ik uit hun vorige huis een zak met lapjes mee. Uit verschillende stoffen waar ik wist dat er herinneringen aan vastzaten, knipte ik lapjes van 7 inch. Dat is mijn standaardmaat die ik vroeger heel veel gebruikt heb, o.a. voor de lappendekens die ik gister nog liet zien. Ik had altijd stapels 7-inch-vierkantjes in voorraad en daar maakte ik af en toe weer een picknickkleed van (om weg te geven).
Nu had ik deze herinneringslapjes geknipt uit de restanten-zak van m’n schoonmoeder, maar ik vond een picknickkleed niet zo’n goed idee toen ze naar dat zorgappartement gingen. Wat zal ik er dan eens van maken? vroeg ik me af. Want ik wilde een klein herinneringsquiltje maken. Ik besloot alle lapjes twee keer diagonaal doormidden te snijden en er toen wat mee te schuiven. En daarna naaide ik ze weer aan elkaar.

Geborduurd kussen in stoel
En dit kussen kwam ik ook nog tegen. Heel lang geleden maakte ik er twee maar die andere is verdwenen.

En toen was het klaar en wilde ik het aan ze geven. Maar m’n schoonvader was er niet zo blij mee. “Het is hier nèt zo mooi behangen en ik wil nu geen gaatjes in de muur,” zei hij. Op zich begrijpelijk maar ik vroeg toch of ik het dan even met spelden tegen het behang mocht houden. Nou, vooruit dan maar. “Maar waar dan?” vroeg hij. “Nou, eh, hier bijvoorbeeld. Het is maar voor even hoor! Gewoon alleen even kijken hoe het staat.” En zo hing ik het quiltje in die hoek en dacht dat het in een punt het beste uitkwam.

Wij namen weer afscheid en ik was benieuwd of het er bij een volgend bezoek nog zou hangen. Toen hoorde ik dat alle verzorgenden een positieve opmerking hadden gemaakt over de herinneringslapjes en daardoor gingen m’n schoonouders er ook de lol van inzien. Het quiltje mocht blijven hangen. En het hing daar wel zes jaar. Vandaag heb ik de spelden weer uit het behang getrokken en nam ik het quiltje weer mee. Zo gaat dat als je een appartement opruimt. Alles wat je ooit hebt gegeven krijg je nu weer terug. Nou ja, bijna alles.

Twee tassen
Twee weken geleden was ik ook in het appartement en deed een kastdeur open. “Hé! dat is de tas die ik ooit een keer heb gemaakt!” Ik wist het gelijk weer: voor een verjaardag ongeveer 15 jaar geleden. Toen had ik ook wat oude stofjes van m’n schoonmoeder gebruikt. Ik nam de tas mee en gebruikte die de afgelopen weken steeds. Allemaal kleine rituelen in deze rouwperiode. Door het bezig-zijn met spullen ben je ook bezig met afscheid nemen. Dat gaat vanzelf en dat gaat best goed zo.

1 gedachte over “Herinneringsquiltje”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer lezen? Wellicht is dit interessant...

Scroll naar boven
Archief van de blogjes
Blogjes per week

De laatste 15 weken worden weergegeven

Blogjes per maand

2024

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

Bedankt voor het bericht

Het bericht is succesvol verstuurd.

Bedankt hiervoor.