Het lijkt rustig

Silhouetplaatjes uit de tijd dat het leven goed en eenvoudig leek hebben een vriendelijke uitstraling. Maar de werkelijkheid was vaak anders. Ik las vandaag een geschiedenisboek en kon bijna niet stoppen met lezen. Het ging over het het cultuuroptimisme aan het begin van de 20e eeuw en hoe die twee wereldoorlogen als een verrassing kwamen. Niet zien aankomen. Het ging over nog veel meer. Verwoesting en verschrikking. Veelal oncontroleerbaar. Zouden die twee wereldoorlogen voorkomen hebben kunnen zijn als die ontwikkelingen vroeger bijtijds benoemd en afgebogen waren?

Ik moet nog één hoofdstuk lezen maar vond het tijd voor een pauze en voor een zondags kussentje. Ik naaide iets in elkaar, met lapjes die er nog lagen. Daar breng ik mijn gevoel mee onder woorden. Opnieuw leven we in een verwarrende tijd.
Het schellekoord met silhouetplaatjes hang ik weer terug op m’n prikbord. Nog éven doen alsof alles rustig is.