Het mooie meilandschap

Eerst stond de dag in het teken van: “Naar de tandarts”. Maar daarna werd het: “Na de tandarts!”
Dat wil zeggen dat ik na de behandeling de vrijdagmiddag in kon gaan met dat feestelijke gevoel: “ziezo, klaar! En nù wil ik de Waal zien!”
Die ligt achter deze dijk.

Je mag daar vrij wandelen, als je maar een beetje afstand houdt van de konikpaarden en de brandrode runderen.

Ik heb een klein gehaakt tasje bij me. Daar zitten een paar kleine borduurwerkjes in.

Als de meidoorn bloeit, dan bloeit het land!

Langzaam lopen we verder naar de bomen die aan de waterkant groeien. Het gras bezaaid met meizoentjes.

Ik prik een paar vogeltjes aan de bomen. Spelen wil ik! Blij zijn en vrij zijn!

Ik had opgezocht of er nog wat te doen was in de buurt. Er bleken een paar boerderijen die open dag hadden. Het was veel drukker dan we dachten. Het weiland stond vol met geparkeerde auto’s en op het boerenerf krioelden de gezinnen. Allemaal koetjes-kijken. Best leuk om daar ook tussen te lopen en zes bakken aardbeien te kopen. Iedereen wil blij zijn op zo’n mooie dag.

Wat hebben we er lang naar uitgekeken. En nu zijn het dan die mooie meidagen!
De geborduurde vogeltjes vliegen m’n shop in.